Πεντόβολα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 72:
Το παιχνίδι αυτό παίζεται με πέντε βόλους ή πέτρες (πεντόβολα), σε διάφορα μέρη. Στην αρχή παίρνεις έναν βόλο ή πέτρα, τον πετάς στον αέρα, παίρνεις έναν βόλο από κάτω και πιάνεις και τον βόλο που είχες πετάξει στον αέρα πριν πέσει κάτω. Μετά αυτούς τους δύο που κρατάς, τους πετάς στον αέρα, παίρνεις έναν από κάτω και πιάνεις και τους άλλους δύο που είχες πετάξει στον αέρα. Έτσι συνεχίζεις ως τον πέμπτο βόλο. Στην συνέχεια υπάρχουν άλλοι πέντε γύροι με διαφορετικό όνομα ο καθένας. Τα πεντόβολα λέγονται και αλλιώς : πεντάλιθα.
ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ...
http://kparlapani.blogspot.gr/2012/04/blog-post_17.html
Πεντόβολα. Παραδοσιακά παιχνίδια της περιοχής Αμυνταίου Φλώρινας
Τα πεντόβολα παίζονταν με δύο μόνο παιδιά, που το καθένα είχε πέντε χαλίκια στρογγυλά και λεία, στο μέγεθος ενός μεγάλου φουντουκιού. Συνήθως έπαιζαν τα παιδιά καθισμένα στη σάλα του
σπιτιού, γιατί έπρεπε να υπάρχει μία λεία επιφάνεια.
Ρίχνοντας κλήρο για να δουν ποιος θα παίζει πρώτος άρχιζε το παιχνίδι. Άφηναν μπροστά τους τέσσερα χαλίκια. O πρώτος παίχτης πετούσε ψηλά το χαλίκι, που είχε στο χέρι του και με μια γρήγορη κίνηση, ενώ το χαλίκι ήταν ακόμη στον αέρα, προσπαθούσε να πάρει ένα από τα κάτω χαλίκια. Αν προλάβαινε να το πάρει στην χούφτα του μαζί με το άλλο, που έπεφτε από ψηλά, συνέχιζε μέχρι να τα πάρει όλα τα χαλίκια από κάτω ένα κάθε φορά. Κάθε χαλίκι που έπιανε, το
τοποθετούσε στην παλάμη του αριστερού του χεριού.
Πετώντας πάλι το χαλίκι ψηλά προσπαθούσε να πιάσει τα υπόλοιπα χαλίκια δύο-δύο, τρία-ένα και τέλος τέσσερα με μιας. Έχανε ο παίχτης, εάν δεν προλάβαινε αυτές τις κινήσεις, έως ότου το χαλίκι ξαναρχόταν στο χέρι του. Τότε αναλάμβανε το συμπαίχτης του ν' ακολουθήσει όλες τις φάσεις του παιχνιδιού από την αρχή.
Αν τελείωνε με επιτυχία ο παίχτης τις προηγούμενες φάσεις, συνέχιζε στον επόμενο γύρο το παιχνίδι ως εξής : Ακουμπούσε το αριστερό του χέρι στη λεία επιφάνεια με ενωμένα όλα τα δάχτυλα,
εκτός από τον αντίχειρα, που τον κρατούσε ανοικτό, έτσι ώστε να σχηματισθεί μια καμάρα. Πετώντας το χαλίκι, προσπαθούσε κάθε φορά να βάλει ένα από τα κάτω χαλίκια μέσα στην καμάρα
σπρώχνοντάς το. Στη συνέχει δύο-δύο, τρία-ένα, τέσσερα με μιας. Στην επόμενο γύρο ο παίχτης ακουμπούσε το αριστερό του χέρι στη λεία επιφάνεια με τα δάχτυλα ανοιχτά. Σε κάθε πέταμα του
χαλικιού προσπαθούσε να βάλει κάθε χαλίκι από τα κάτω ανάμεσα στα δάχτυλα. Όταν το κατάφερνε, πετούσε πάλι το χαλίκι, αφού προηγουμένως είχε κλείσει τα δάχτυλα του αριστερού χεριού, ώστε να
ανεβούν οι βόλοι πάνω στο χέρι, ανασήκωνε λίγο το αριστερό χέρι και χτυπώντας το με το δεξί έριχνε τα χαλίκια κάτω και μετά τα μάζευε μεμιάς.
Στην τελευταία φάση το παιδί πετούσε όλα τα χαλίκια Ψηλά και προσπαθούσε να τα ξαναπιάσει στις ράχες των παλαμών, τις οποίες ένωνε βάζοντας τους αντίχειρες από κάτω και σχηματίζοντας έτσι ένα
είδος σκάφης. Για την επισφράγιση του παιχνιδιού ο νικητής τα πετούσε άλλη μια φορά απ' αυτήν τη Θέση όλα μαζί πάνω και γυρίζοντας το χέρι του έπιανε όλα τα χαλίκια στην χούφτα του.
Το ίδιο παιχνίδι τα παιδιά το έπαιζαν με κότσια ή χρησιμοποιούσαν ένα μπαλάκι για το χαλίκι που πετούσαν ψηλά. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι έπρεπε πετώντας το μπαλάκι ταυτόχρονα να τοποθετήσουν κάθε κότσι όρθιο στην λεία επιφάνεια.
| |||