Βικιπαίδεια

Μπενιζέλος Ρούφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 56:
}}
 
Ο '''Μπενιζέλος Ρούφος''' ([[1795]]-[[18 Μαρτίου]] [[1868]]) ήταν Έλληνας πολιτικός, και [[Φιλικός]],. Αναδείχτηκε δήμαρχος [[Πάτρα|Πατρέων]], μέλος της αντιβασιλείας και τρεις φορές πρωθυπουργός της [[Ελλάδα]]ς.
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1795 και ήταν γιος του [[Αθανάσιος Κανακάρης|Αθανάσιου Κανακάρη]], οπλαρχηγού και πολιτικού, και της Μαρίας Κωστάκη. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την [[Οικογένεια Ρούφου|Κανακάρη - Ρούφου]] και ήταν εγγονός του εμπόρου Μπενιζέλου Ρούφου και της [[Αγγελική Κανακάρη|Αγγελική Κανακάρη]] ενώ απο την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από την ισχυρή εμπορική [[Οικογένεια Κωστάκη|οικογένεια Κωστάκη]] και ήταν ανηψιός του Φίλιππου Κωστάκη, εμπόρου, κτηματία και προέδρου του δημοτικού συμβούλιου Πατρών, καθώς και πρώτος ξάδερφος του [[Κωνσταντίνος Φ. Κωστάκης|Κωνσταντίνου Κωστάκη]], κτηματία και βουλευτή.▼
 
=== Καταγωγή ===
Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είχε προσφέρει πάνω από 10.000 γρόσια. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του [[1821]] διατηρούσε στρατιωτικό σώμα στην [[Πάτρα]]. Το [[1828]] διορίστηκε διοικητής [[Ηλεία]]ς και κατόπιν [[Σύρος|Σύρου]]. Το [[1832]] διορίστηκε μέλος της Γερουσίας ενώ το [[1835]] διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας. Επίσης χρημάτισε υπουργός εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη 1848|κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη του 1848]]. Το [[1855]] εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ([[1855]]-[[1858]]) και συμμετείχε στην επανάσταση κατά του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]]. Το 1862 έφτιαξε μαζί με τον [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημήτριο Βούλγαρη]] και τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κωνσταντίνο Κανάρη]] την [[Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862)|Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος]] που ανέλαβε την εξουσία μετά την έξωση του Όθωνα. Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας το [[1863]] σε διαδοχικές φάσεις με διαφορά δύο ημερών λόγω των [[Ιουνιανά|Ιουνιανών]] ([[Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863]] και [[Κυβέρνηση του Οροπεδίου]]) και στη συνέχεια το 1865 ([[Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1865]]).▼
▲Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1795 και ήταν γιος του [[Αθανάσιος Κανακάρης|Αθανάσιου Κανακάρη]], οπλαρχηγού και πολιτικού, και της Μαρίας Κωστάκη. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την οικογένεια [[Οικογένεια Ρούφου|Κανακάρη - Ρούφου]] και ήταν εγγονός του εμπόρου Μπενιζέλου Ρούφου και της [[Αγγελική Κανακάρη|Αγγελική Κανακάρη]] ενώ αποαπό την πλευρά της μητέρας του Παρασκευής, καταγόταν από την ισχυρή εμπορική [[Οικογένεια Κωστάκη|οικογένεια Κωστάκη]]<ref name=":0">{{Cite web|url = http://www.polhist.panteion.gr/keni/images/1821/%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%86%CE%BF%CF%82.pdf|title = ΚΕΝΙ:Ρούφος Μπενιζέλος|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref> και ήταν ανηψιός του Φίλιππου Κωστάκη, εμπόρου, κτηματία και προέδρου του δημοτικού συμβούλιου Πατρών, καθώς και πρώτος ξάδερφος του [[Κωνσταντίνος Φ. Κωστάκης|Κωνσταντίνου Κωστάκη]], κτηματία και βουλευτή.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του φορούσε πάντα φουστανέλα.
 
=== Δράση ===
Ο Μπενιζέλος Ρούφος ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην οποία είχε προσφέρει σημαντικά χρηματικά ποσά για την προετοιμασία της [[επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]].<ref name=":0" /> Συμμετείχε στην κήρυξη της εξέγερσης στην Πάτρα την 23η Μαρτίου 1821 και στη δημιουργία του Αχαϊκού Διευθυντηρίου. Έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή της [[Αχαΐα|Αχαΐας]] όπως π.χ. στην πολιορκία της Πάτρας ενώ μετέβη κατά το πρώτο έτος της επανάστασης στην Ζάκυνθο για συλλογή πολεμοφοδίων.<ref>Αμβροσίου Φραντζή: ''Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένη από του έτους 1715, και λήγουσα το 1837, Διηρημένη εις τόμους τρεις''. τόμος δεύτερος, 1893, σελ. 182 - 183</ref>
 
Το [[1828]] διορίστηκε διοικητής [[Ηλεία]]ς και κατόπιν [[Σύρος|Σύρου]], γρήγορα όμως, αν και αρχικά υπήρξε υποστηρικτής του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] μεταπήδησε στο αντικυβερνητικό στρατόπεδο. Μάλιστα το 1832 συνέδραμε τις δυνάμεις του [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] στην ανατροπή της κυβέρνησης του [[Αυγουστίνος Καποδίστριας|Αυγουστίνου Καποδίστρια]]. Το ίδιο έτος διορίστηκε μέλος της Γερουσίας ενώ το [[1835]] διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας.<ref name=":0" />
 
▲ΉτανΑργότερα μέλοςχρημάτισε τηςυπουργός Φιλικήςεσωτερικών Εταιρείαςστην και[[Κυβέρνηση είχεΓεωργίου προσφέρειΚουντουριώτη πάνω1848|κυβέρνηση απόΓεωργίου 10.000 γρόσια. Κατά τη διάρκεια της επανάστασηςΚουντουριώτη του [[1821]] διατηρούσε στρατιωτικό σώμα στην [[Πάτρα1848]]. Το [[18281854]] διορίστηκεπροσέφερε διοικητήςσεβαστό [[Ηλεία]]ςχρηματικό καιποσό κατόπινγια [[Σύρος|Σύρου]].την Τοοργάνωση [[1832]]της διορίστηκε μέλοςεπανάστασης της ΓερουσίαςΗπείρου ενώπου τοξέσπασε [[1835]]εκείνη διετέλεσετη σύμβουλοςχρονιά.<ref>Αναστασίου επικρατείαςΝ. ΕπίσηςΓούδα: χρημάτισε''Βίοι υπουργόςΠαράλληλοι εσωτερικώντων στηνεπί [[Κυβέρνησητης Γεωργίουαναγεννήσεως Κουντουριώτητης 1848|κυβέρνησηΕλλάδος Γεωργίουδιαπρεψάντων Κουντουριώτηανδρών'', του1876, τόμος ΣΤ', 1848]]σελ. 335.</ref> Το [[1855]] εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ([[1855]]-[[1858]]) και συμμετείχε στην επανάσταση κατά του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]]. Το 1862 έφτιαξεσυγκρότησε μαζί με τον [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημήτριο Βούλγαρη]] και τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κωνσταντίνο Κανάρη]] την [[Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862)|Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος]] που ανέλαβε την εξουσία μετά την έξωση του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]]. Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας το [[1863]] σε διαδοχικές φάσεις με διαφορά δύο ημερών λόγω των [[Ιουνιανά|Ιουνιανών]] ([[Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863]] και [[Κυβέρνηση του Οροπεδίου]]) και στη συνέχεια το 1865 ([[Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1865]]).
 
Ως δήμαρχος Πατρέων έθεσε τα θεμέλια του Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών, δώρισε το μισθό του για την ίδρυση υδραγωγείου και διαμόρφωσε την πλατεία Υψηλών Αλωνίων στην οποία και δόθηκε, για ένα χρονικό διάστημα, το όνομα του. Τελικά παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας σχετικά με την μελέτη της πλατείας.
 
== Θάνατος και απόγονοι ==
Πέθανε στις 18 Μαρτίου του [[1868]] και τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών σε λόφο στον οποίο βρίσκεται μόνο το μνήμα της οικογένειας Ρούφου. Επικήδειο λόγο εκφώνησεεκφώνησαν οοι Χαλικιόπουλος και ο [[Αριστομένης Κοντογούρης]]. Παντρεύτηκε αρχικά την Βικτωρία Σισίνη, αδερφή του προεστού [[Χρύσανθος Σισίνης|Χρύσανθου Σισίνη]] ενώ ύστερα από τον θάνατο της, στις [[28 Αυγούστου]] του [[1836]], παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Μαρία Κουντουριώτη, χήρα του Γεωργίου [[Χατζηγιάννης Μέξης|Χατζηγιάννη]] Μέξη και κόρη του [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γεώργιου Κουντουριώτη]]<ref name=":0" />, με την οποία απέκτησαν πέντε παιδιά: τον Λουκά Κανακάρη - Ρούφο, που απεβίωσε σε νεαρή ηλικία, τον [[Αθανάσιος Κανακάρης - Ρούφος|Αθανάσιο Κανακάρη - Ρούφο]], δήμαρχο Πατρέων, βουλευτή και υπουργό, τον [[Γεώργιος Ρούφος|Γεώργιο Ρούφο]], δήμαρχο Πατρέων, βουλευτή και υπουργό, τον Ανδρέα Ρούφο, σταφιδέμπορα και κτηματία, και τον [[Αγγελής Ρούφος|Αγγελή Ρούφο]], βουλευτή. Εγγόνια του ήταν οιο [[Λουκάς Κανακάρης - Ρούφος]], βουλευτής και υπουργός, ο [[Βασίλειος Ρούφος]], δήμαρχος Πατρεών και βουλευτής, και ο [[Ιωάννης Ρούφος]], βουλευτής, ενώ δισέγγονά του οι [[Ρόδης Κανακάρης - Ρούφος]], λογοτέχνης και διπλωμάτης, και [[Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος]], βουλευτής και υπουργός.
 
== Βιβλιογραφία - Πηγές ==
Γραμμή 88 ⟶ 95 :
}}
 
 
{{βιογραφία-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1795]]
{{DEFAULTSORT:Ρουφος Μπενιζελος}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μπενιζέλος_Ρούφος"