Ο Ξένος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = ''L’Étranger''|όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = ''Ο Ξένος''|εικόνα = |λεζάντα = |συγγραφέας = [[Αλμπέρ Καμύ]]|είδος = Φιλοσοφικό [[μυθιστόρημα]]|εκδότης = Libraire Gallimard|εικονογράφηση = |επιμέλεια_εξώφυλλου = |χώρα_προέλευσης = [[Γαλλία]]|γλώσσα = [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]|πρώτη_έκδοση = 1942|προηγούμενο_βιβλίο_σειράς = |επόμενο_βιβλίο_σειράς = |μεταφραστής = |εκδότης_στην_Ελλάδα = |επιμέλεια_ελληνικού_εξώφυλλου = |πρώτη_έκδοση_μετάφρασης = }}'''''Ο Ξένος''''' (Γαλλικά: '''''L’Étranger''''') είναι ένα μυθιστόρημα από τον [[Αλμπέρ Καμύ]] που δημοσιεύτηκε το 1942. Το θέμα και η θεώρηση του βιβλίου αναφέρονται συχνά ως υποδείγματα της [[Θέατρο του Παραλόγου|φιλοσοφίας του παραλόγου]] του Καμύ καθώς και του [[υπαρξισμός|υπαρξισμού]], παρόλο που ο Καμύ προσωπικά απέρριψε την ταμπέλα του υπαρξιστή.

 

 

Τον Ιανουάριο του 1955, ο Καμύ είπε, «συνόψισα τον ''Ξένο'' πολύ καιρό πριν, με μία παρατήρηση που παραδέχομαι πως ήταν εξαιρετικά παράδοξη: ''“Στην κοινωνία μας κάθε άνθρωπος που δεν κλαίει στην κηδεία της μητέρας του διατρέχει το ρίσκο να καταδικαστεί σε θάνατο.”''  Ήθελα απλώς να πω ότι ο ήρωας του βιβλίου είναι καταδικασμένος επειδή δεν παίζει το παιχνίδι.»

 

Αυτή η κατανόηση επιτρέπει τον Μερσώ να βάλει στην άκρη τις φαντασιώσεις του να ξεφύγει την εκτέλεση υποβάλλοντας μια επιτυχημένη δικαστική προσφυγή. Συνειδητοποιεί ότι αυτές οι απατηλές ελπίδες , που είχαν προηγουμένως απασχολήσει το μυαλό του, δεν θα του προσέφεραν τίποτε παραπάνω από το να του δημιουργήσουν μια ψευδή αίσθηση ότι ο θάνατος μπορεί να αποφευχθεί. Ο Μερσώ βλέπει ότι η ελπίδα του για διατήρηση της ζωής υπήρξε ένα βάρος. Η αποδέσμευσή του από αυτή την ψεύτικη ελπίδα σημαίνει ότι είναι ελεύθερος να ζήσει τη ζωή για αυτό που είναι, και να αξιοποιήσει στο έπακρο τη ζωή που του απομένει όντας συνεχώς αφυπνισμένος.

 

{{Authority control}}