Πεντόβολα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Wind flower (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Wind flower (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πρόχειρο χρήστη}}
 
Τα '''πεντόβολα''' ή, '''πεντάλιθα''' / '''πεντέλιθα''' (αρχαία ελληνική), '''πεντεγούλια''', '''αλεκατρίδες''' (Δυτική Κρήτη), '''αλεκαφίδες''', '''πετράδια''' είναι ένα ομαδικό [[παιχνίδι]], με τις ρίζες του στην αρχαιότητα, που βασίζεται στα γρήγορα αντανακλαστικά. Παίζεται σε οριζόντια επιφάνεια από δύο ή περισσότερους παίκτες που ο καθένας έχει πέντε βώλους, πετραδάκια ή βοτσαλάκια.
 
== Πώς παίζεται ==
 
Οι παίκτες κάθονται αντικριστά, τοποθετούν από τέσσερις βώλους μπροστά τους και κρατούν τον πέμπτο στη χούφτα τους. Ρίχνουν κλήρο ποιος θα ξεκινήσει πρώτος και αυτός που έχει σειρά πετά ψηλά τον βώλο που έχει στο χέρι του. Με το ίδιο χέρι πρέπει να πιάσει έναν από τους βώλους που βρίσκονται στο πάτωμα και μαζί εκείνον που πέφτει. Στη συνέχεια αφήνει στην άκρη τον έναν από τους δύο βώλους, κρατά τον άλλον στη χούφτα του και τον πετά πάλι ψηλά προσπαθώντας να τον πιάσει μαζί με τον επόμενο από τους βώλους που βρίσκονται στο πάτωμα. Αν τα καταφέρει με όλους τους βώλους, ξεκινά και ο άλλος παίκτης το ίδιο. Όποιος πιάσει σωστά πιο πολλούς βώλους κερδίζει. Αν έρθει ισοπαλία περνούν σε επόμενο γύρο κάνοντας πιο δύσκολους τους κανόνες.
 
=== Γύροι παιχνιδιού & βαθμοί δυσκολίας ===
 
*Στον δεύτερο γύρο οι παίκτες προσπαθούν να πιάσουν κάθε φορά δύο βώλους από τους τέσσερις που βρίσκονται στο πάτωμα μαζί με αυτόν που πετούν ψηλά.
*Στον τρίτο γύρο προσπαθούν να πιάσουν τρεις μαζί από κάτω και έπειτα αυτόν που περισσεύει, ενώ στον τέταρτο γύρο πρέπει να πιάσουν όλους τους βώλους μαζί.
*Αν οι παίκτες είναι τόσο επιδέξιοι που τα καταφέρνουν χωρίς λάθος, το παιχνίδι μπορεί να δυσκολέψει κρύβοντας τους βώλους που παίρνουν από το πάτωμα, τον έναν δίπλα στον άλλον, κάτω από την καμάρα του άλλου χεριού.
*Για μεγαλύτερη ακόμα δυσκολία ανοίγουν τα δάχτυλα μεταξύ τους και ο καθένας από τους τέσσερις βώλους μπαίνει ανάμεσα σε δύο δάχτυλα.
*ΆλληΤο παραλλαγήπαιχνίδι δυσκολίαςμπορεί είναινα τογίνει ακόμα πιο απαιτητικό με τον όρο να πιάνουν τους βώλους που πέφτουν με «ανάποδες» χούφτες («σκάφη» που σχηματίζεται με τα δύο χέρια ενωμένα και το έξω μέρος των χεριών προς τα επάνω).
 
 
 
== Παραλλαγές ==
 
*Κούκος / Μάνα: ο πέμπτος βόλος, που πετιέται πρώτος ψηλά, βρίσκεταισε στοκάποιες πάτωμαπαραλλαγές καιδεν όχικρατιέται στο χέρι αλλά είναι τοποθετημένος κι αυτός στο πάτωμα μεταξύ των δύο παικτών.
*Κάθε πέταγμα βώλου στον αέρα γίνεται εναλλάξ για κάθε παίκτη.
**Στην εναλλάξ εκδοχή το παιχνίδι μπορεί να τελειώνει με τον πρώτο που δεν καταφέρνει να πιάσει τους βώλους.
*Κότσια: Όταν χρησιμοποιούνται [[κότσι]]α (κόκαλο από το πίσω μέρος του γονάτου ενός προβάτου) αντί των τεσσάρων βώλων στο πάτωμα, αυτά πρέπει να τοποθετούνται πλαγιαστά και με το πέταγμα του βώλου να προλαβαίνει ο παίκτης να τα τοποθετεί όρθια πριν ξαναπιάσει τον βώλο.
 
== Τόπος παιχνιδιού ==
Στο κέντρο τοποθετούν μια μεγαλύτερη πέτρα που λέγεται κούκος ή μάνα’. Αυτός που ξεκινούσε έπαιρνε τον ‘κούκο’ μαζί με το βώλο τον πετούσε στον αέρα και με γρήγορες κινήσεις έπαιρνε τον επόμενο βώλο από κάτω (που λεγόταν ‘μάνα’) ενώ έπρεπε να πιάσει το βώλο που είχε πετάξει προτού πέσει κάτω. Στη συνέχεια, πετούσε αυτούς τους δύο βώλους στον αέρα, έπαιρνε τον επόμενο από κάτω ενώ έπρεπε να πιάσει αυτούς που είχε πετάξει προτού πέσουν κάτω.
 
Το παιχνίδι παίζεται παντού όπου υπάρχει επίπεδη επιφάνεια: στην αυλή ή τη σάλα ενός σπιτιού, στο χώμα ή την παραλία.
*Εναλλάξ με κάθε πέταγμα ή αφότου ολοκληρώσει ο κάθε παίκτης και με τους τέσσερις βώλους
 
== Ιστορία & Λαογραφική Aξία==
 
== Τόπος παιχνιδιού ==
Παιζόταν συνήθως στην αυλή. Επίσης, στη σάλα του σπιτιού χάρη στη λεία επιφάνεια. Σπανιότερα, στο χώμα ή στην παραλία.
Εναλλακτικά, το έπαιζαν με κότσια* ή με ένα μπαλάκι. Προτού ξεκινήσουν να παίζουν έπρεπε καθώς πετούσαν στον αέρα το μπαλάκι να τοποθετήσουν ταυτόχρονα κάθε κότσι όρθιο στη λεία επιφάνεια.
 
== Ιστορία & Λαογραφική Aξία==
Έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Ύστερα, παιζόταν στις παλιές γειτονιές (συναντάται συχνά στο Αμύνταιο της Φλώρινας). Τα παλιά παιχνίδια της αυλής ή της γειτονιάς αποτελούν πολιτισμική κληρονομιά και ζωντανό κομμάτι της λαογραφικής μας παράδοσης. Σκιαγραφούν ιστορικά τον πολιτισμικό δείκτη και τις κοινωνικές συνήθειες της εποχής. Για ορισμένους, σηματοδοτούν τις 'παλιές καλές μέρες'.
 
 
==Προϋποθέσεις & Κέρδος του Παιχνιδιού==
 
Βασίζεται στα γρήγορα αντανακλαστικά, την ταχύτητα και τη δεξιοτεχνία. Μέσω της σωστής συνεργασίας, οι παίκτες προχωρούν ξεπερνώντας τον επικείμενο βαθμό δυσκολίας και κερδίζοντας κάθε γύρο. Χάρη στην ομαδικότητα κοινωνικοποιούνται και αισθάνονται μέρος του συνόλου.<ref>{{cite web
|author=Σίσκου Μαριάννα (υπ. καθηγήτρια)
Γραμμή 49 ⟶ 48 :
 
== ΠΗΓΕΣ ==
 
 
 
 
*http://bucovo.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2432.html