Σκάνδαλο Κοσκωτά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Η δίκη |
+πως ψήφισαν οι 13 δικαστές |
||
Γραμμή 73:
Δέκα μήνες μετά την έναρξη της δίκης, τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Ιανουαρίου 1992, το Ειδικό Δικαστήριο ύστερα από διάσκεψη περίπου 15 ωρών εκδίδει την απόφασή του για το Σκάνδαλο Κοσκωτά. Η απόφαση για τους τρεις εναπομείναντες κατηγορούμενους:
*'''Ανδρέας Παπανδρέου''' (πρώην Πρωθυπουργός):
**Για ηθική αυτουργία σε απιστία κατ' εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος (για τις καταθέσεις των [[ΔΕΚΟ]] στην Τράπεζα Κρήτης και τη ρύθμιση των χρεών του επιχειρηματία Σωκράτη Καλκάνη): Αθώος με ψήφους 7
**Για παθητική δωροδοκία σε βαθμό κακουργήματος: Αθώος με ψήφους 10 προς 3
**Για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια σε βαθμό κακουργήματος: Αθώος με ψήφους 8 προς 5
Γραμμή 87:
===Το σκεπτικό της αθώωσης Ανδρέα Παπανδρέου===
Για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία κατ' εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος, ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώθηκε με την οριακή πλειοψηφία των 7–6 ψήφων. Επιγραμματικά, το σκεπτικό της απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου για την συγκεκριμένη κατηγορία, συνοψίζεται στα ακόλουθα:
====Οι πλειοψηφήσαντες δικαστές που ψήφισαν αθώωση και το σκεπτικό τους====
Υπέρ της αθώωσης του Ανδρέα Παπανδρέου ψήφισαν οι:<ref>Εφημερίδα Τα Νέα, 18 και 19 Ιανουαρίου 1992</ref>
*1) Χρήστος Πλουμής, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου
*2) Παρμενίων Τζίφρας, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου (αργότερα εξέδωσε και βιβλίο με τίτλο «Η αθωωτική μου ψήφος για τον Ανδρέα Παπανδρέου»)
*3) Πρόδρομος Ασημιάδης, αρεοπαγίτης
*4) Παναγιώτης Κατραλής, αρεοπαγίτης
*5) Βασίλειος Λαμπρίδης, αρεοπαγίτης
*6) Δημήτριος Ζάχος, πρόεδρος Εφετών
*7) Γεώργιος Μακρής, πρόεδρος Εφετών
''(...) Το δικαστήριο δεν πείσθηκε ότι ο κατηγορούμενος αυτός προκάλεσε με οποιονδήποτε τρόπο την απόφαση των διοικητών των ΔΕΚΟ να τελέσουν τις εν λόγω πράξεις οι οποίες τους αποδίδονται, αλλά και ούτε συνήργησε με οποιονδήποτε τρόπο στις πράξεις αυτές. (...) Εξάλλου οι εκδότες που κατέθεσαν αόριστα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου υπέχει και ποινικές ευθύνες, απάντησαν σε σχετικές ερωτήσεις που τους υποβλήθηκαν ότι δεν έχουν συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι ο παραπάνω κατηγορούμενος είχε δώσει εντολές σε διοικητές δημοσίων επιχειρήσεων να καταθέσουν τα διαθέσιμα κεφάλαια αυτών στην Τράπεζα Κρήτης. Πέραν όμως αυτών, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο πρώην πρωθυπουργός είχε γνώση των υπεξαιρέσεων που διέπραττε ο Γεώργιος Κοσκωτάς κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, από 19 Ιανουαρίου 1988 έως 19 Οκτωβρίου 1988, όταν υπεξαιρούσε τις καταθέσεις στην Τράπεζα Κρήτης (...)''
====Οι μειοψηφήσαντες δικαστές που ψήφισαν ενοχή και το σκεπτικό τους====
''(...) Ο πρώτος των κατηγορουμένων ως πρωθυπουργός της Ελλάδας και κατά το από 11 Ιουνίου 1987 έως 19 Οκτωβρίου 1988 κρίσιμο χρονικό διάστημα, είχε την αυτονόητη υποχρέωση και πρώτιστο καθήκον κατά τις διατάξεις του Συντάγματος και του νόμου να κατευθύνει τις ενέργειες της κυβέρνησης, να συντονίζει την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς και να εποπτεύει για την εφαρμογή των νόμων προς το συμφέρον του κράτους και των πολιτών. Είχε ακόμη τη δυνατότητα ως πολιτικός προϊστάμενος της [[ΕΥΠ]] να πληροφορηθεί αμέσως το ποιόν και τη δράση του Γεωργίου Κοσκωτά. Γιατί δεν είναι νοητό ένας πρωθυπουργός της ευφυίας του πρώτου να μην θέλησε να πληροφορηθεί ποιος είναι ο Γεώργιος Κοσκωτάς, όταν ο Τύπος και όλοι οι Έλληνες διερωτώντο πώς ένας τόσο νέος είχε τη δυνατότητα να αγοράζει μία Τράπεζα και να δημιουργεί συνεχώς νέες επιχειρήσεις, αλλά και να στέλνεται με κυβερνητική εισήγηση στις [[ΗΠΑ]] προκειμένου να συναντηθεί με τον Πρόεδρο και άλλους αξιωματούχους των ΗΠΑ. (...)'' ▼
Υπέρ της ενοχής του Ανδρέα Παπανδρέου ψήφισαν οι:<ref>Εφημερίδα Τα Νέα, 18 και 19 Ιανουαρίου 1992</ref>
*1) [[Βασίλειος Κόκκινος]], πρόεδρος του Αρείου Πάγου
*2) Εμμανουήλ Αποστολάκης, αρεοπαγίτης
*3) Βασίλειος Κούσουλας, αρεοπαγίτης
*4) Σπυρίδων Σπύρου, αρεοπαγίτης (ήταν και ο ανακριτής της υπόθεσης)
*5) Νικόλαος Στυλιανάκης, αρεοπαγίτης
*6) Σωκράτης Σωκρατείδης, αρεοπαγίτης (παλιός «γνώριμος» του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1967, αμέσως μετά την επιβολή της χούντας, είχε προτείνει την παραπομπή του για εσχάτη προδοσία για την υπόθεση [[Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ|ΑΣΠΙΔΑ]])
▲
''Ο Γεώργιος Κοσκωτάς όμως παρ' όλα αυτά, απολάμβανε της πλήρους υποστήριξης και κάλυψης της πολιτικής εξουσίας. Είχε τη δυνατότητα να προσφωνεί και να προσφωνείται από τον πρωθυπουργό της χώρας του με δηλωτικές οικειότητας φράσεις, είχε τη δυνατότητα να βλέπει τον πρωθυπουργό κατ' ιδίαν στην οικία του σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία είχε αρχίσει να πείθεται για τη δράση του. Και ακόμα, να έχει την προστασία του, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι η πρωθυπουργική γραμματεύς παρενέβη υπέρ αυτού κατ' εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου και υποχρέωσε τον υφυπουργό Γεώργιο Πέτσο να δεχτεί τον Κοσκωτά και να τον εξυπηρετήσει (...)''
| |||