Νικόλαος Κατούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Νικόλαος Κατούντας''' είναι [[Έλληνας]] στρατιωτικός γεννημένος το [[1943]] στην [[Πάτρα]]. Αγνοείται από τις [[22 Ιουλίου]] του [[1974]].
==Βιογραφία==
Γραμμή 7:
Την [[15 Ιουλίου|15η Ιουλίου]] του [[1974]] η 33 ΜΚ έλαβε μέρος στο [[Πραξικόπημα του 1974 (Κύπρος)|πραξικόπημα]] εναντίον του [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ'|Μακαρίου]]. Αν και η συμμετοχή της ήταν περιορισμένη (στις εχθροπραξίες συμμετείχε μόνο ο λόχος του υπολοχαγού Βασιλείου Ροκκά<ref>[http://www.psek.org/index.php?option=com_content&view=article&id=71&Itemid=76 Περιοδικό ''Καταδρομέας'', Έκδοση Παγκύπριου Συνδέσμου Έφεδρων Καταδρομέων, Ιούλιος 2015, τ. 3, σ. 7.]</ref>) η μονάδα που υπηρετούσε ο Κατούντας ήταν ένα από τα τμήματα της Εθνικής Φρουράς που βρέθηκαν εκτός των προκαθορισμένων θέσεων τους<ref>Περιοδικό ''Εθνική Φρουρά'',τ. 7, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2005, σ. 44.</ref>. Κατά τη διάρκεια της [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκικής εισβολής]] ο Κατούντας έλαβε μέρος ως διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33 ΜΚ στην επιχείρηση κατάληψης του φρουρίου του Αγίου Ιλαρίωνα<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, ''Κερύνεια Εάλω-33η Μοίρα Καταδρομών'', Λευκωσία 2010, σ. 24.</ref> Παρά την αρχική της επιτυχία (κατάληψη υψώματος Πετρομούθκια<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου, ''Ιστορία του Κυπριακού - Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία, 1960-2004'', Λευκωσία 2004, σ. 554.</ref> ), το πρωί της επόμενης μέρας η 33 ΜΚ αναγκάστηκε να συμπτυχθεί εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και την μη έλευσης ενισχύσεων ενώ την κατάσταση επιδείνωσε ο θάνατος του διοικητή της μοίρας, [[Γεώργιος Κατσάνης|Γεωργίου Κατσάνη]]<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 24-32.</ref>.
Το πρωί της [[22 Ιουλίου|22ας Ιουλίου]] του [[1974]], ο Νικόλαος Κατούντας όντας επικεφαλής λόχου δύναμης 62 καταδρομέων έσπευσε προς ενίσχυση του 251 Τ.Π. του [[Παύλος Κουρούπης|Παύλου Κουρούπη]], το οποίο μαχόταν εναντίον των εισβολέων στην [[Κερύνεια]]. Εκεί, ο Κατούντας και οι άνδρες του έδωσαν σκληρές μάχες εκ του συστάδην καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κύριο όγκο της τουρκικής αποβατικής δύναμης<ref>Σπύρου Παπαγεωργίου, ''Πεθαίνοντας στην Κύπρο'', εκδόσεις Επιφανίου, δ' έκδοση, Λευκωσία 2010, σ. 123-128.</ref>. Την ίδια μέρα, κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησης διότι ήταν πλέον ορατός ο κίνδυνος του εγκλωβισμού μετά την κατάληψη της πόλης από τον εχθρό, ο Κατούντας (ο οποίος είχε ενδιάμεσα τραυματιστεί ελαφρά στο πόδι) μαζί με ομάδα τεσσάρων<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 45.</ref> ή έξι<ref name=Papageorgiou>Σπύρου Παπαγεωργίου, 2010, σ. 129.</ref> ανδρών δέχτηκε επίθεση από πολυάριθμη εχθρική δύναμη στο [[Τέμπλος]]. Αν και δύο από τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν διασώθηκαν, ο ίδιος παραμένει από τότε αγνοούμενος<ref name=Papageorgiou/><ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 45-47.</ref><ref>Στις ελληνικές απώλειες της ίδιας σύγκρουσης συμπεριλαμβάνονται άλλοι 17 νεκροί και αγνοούμενοι άνδρες των ειδικών δυνάμεων (βλ. Καταδρομέας, τ.3, σ. 7).</ref>. Στρατιώτες που πολέμησαν υπό τις διαταγές του Κατούντα, πιστοποίησαν την γενναιότητα που επέδειξε κατά τη διάρκεια των μαχών σε Άγιο Ιλαρίωνα και Κερύνεια<ref>Σπύρου Παπαγεωργίου, 2010, σ. 124.</ref><ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 47.</ref><ref>[http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/71154-nikolaos-katoyntas-o-leonidas-tis-kyprou Ελευθερία Online: Νικόλαος Κατούντας: Ο Λεωνίδας της Κύπρου.]</ref>.
==Τιμές μετά την εξαφάνιση==
Μετά την εισβολή, προήχθη επ'
==Παραπομπές==
| |||