Ιάμβλιχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Iamblichus.jpg|thumb|right|Απεικόνιση του Ιάμβλιχου]]
 
Ο '''Ιάμβλιχος''', [[Λατ.]] ''Iamblichus Chalcidensis'', (περ. [[245]]-περ. [[325]]) ήταν [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικός]] φιλόσοφος, Ελληνιικής καταγωγής,<ref>Shahid, Irfan. 'Rome and the Arabs: A Prolegomenon to the Study of Byzantium and the Arabs'', Dumbarton Oaks, Washington:1984, σελ. 154. ISBN 0-88402-115-7</ref> από τη [[Συρία]], ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατεύθυνση που ακολούθησε στη συνέχεια η νεοπλατωνική φιλοσοφία, και πιθανώς ακόμη και ο δυτικός [[παγανισμός]]. Είναι ευρύτερα γνωστός λόγω του έργου του αναφορικά με την πυθαγόρεια φιλοσοφία.
 
Ο Ιάμβλιχος έζησε σε μια ταραγμένη εποχή, μια περίοδο μεγάλων ζυμώσεων, κατά την οποία ένας πολιτισμικός κύκλος πλησιάζει στο τέλος του κι ένας καινούργιος ανοίγει. Τη μεταβατική αυτή περίοδο εμφανίζεται το φιλοσοφικό ρεύμα των νεοπλατωνικών. Με επίκεντρο αρχικά την [[Αλεξάνδρεια]], οι νεοπλατωνιστές εργάστηκαν με στόχο να συνθέσουν τις διδασκαλίες του [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]], του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και των [[Μυστήρια|Μυστηρίων]] σε ένα ενιαίο σύστημα, αναζωογονώντας την ψυχή του [[ελληνορωμαϊκός πολιτισμός|ελληνορωμαϊκού κόσμου]] που έβλεπαν να βυθίζεται γοργά στην πνευματική και την ηθική παρακμή. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η διδασκαλία τους διαδόθηκε στη Ρώμη και άλλες ρωμαϊκές μητροπόλεις, διαμορφώνοντας τρεις ιδιαίτερες σχολές: την Αλεξανδρινή, όπου διακρίνονται κυρίως ο [[Πλωτίνος]] και ο [[Πορφύριος]], την Αθηναϊκή, με κύριο εκπρόσωπο τον [[Πρόκλος|Πρόκλο]] και τη Συριακή, με κορυφαίο τον Ιάμβλιχο.
Γραμμή 31:
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|1}}
 
== Προτεινόμενη Βιβλιογραφία ==