Δουκάτο της Πενταπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Αρχείο:Pentapolis within the exarchate of Ravenna.png|μικρογραφία|Χάρτης της Ιταλίας με το Δουκάτο της Πενταπόλεως...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Tο 738, o Λομβαρδός βασιλιάς Λιουτπράνδος προέλασε μέσα από το δουκάτο Πενταπόλεως στο δρόμο του για το [[Σπολέτο]], και κατά τη μεταφορά του, δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα "Σπολετανών" (Λομβαρδοί από την κεντρική Ιταλία) και Πενταπολιτών. Οι ντόπιοι μπορεί να συμμετείχαν σε αυτή τη συμμαχία με τους Σπολετανούς ενάντια στον Λιουτπράνδο από τον έξαρχο [[Ευτύχης (έξαρχος)|Ευτύχη]], που μπορεί να είχε κάνει και συμφωνία με τον δούκα του Σπολέτο, [[Τρανσαμούντ Β΄]]<ref>Noble 1984, σ. 44.</ref>.
Οι Πενταπολίτες δεν είχαν παραδοσιακά καλές σχέσεις είτε με τους Βυζαντινούς είτε με τους Λομβαρδούς άρα θα ήταν μάλλον απίθανο να θεωρήσει τις Λομβαρδικές επιδρομές στην περιοχή τους ως «απελευθέρωση»<ref>Noble 1984, σ. 35.</ref>. Ο Λιουτπράνδο; επιτέθηκε σε Ραβένα και [[Τσεζένα]] στη μέση Αιμιλία το 743, πιθανώς με στόχο τον έλεγχο ενός περάσματος μέσα από τα βυζαντινά εδάφη προς το Σπολέτο. Ο διάδοχός του, Ρατχίς, επιτέθηκε σε αρκετές πόλεις της Πενταπόλεως και την [[Περούτζια]] το 749, πριν από τη απόσυρση του για να γίνει μοναχός<ref>Noble 1984, σελ. 56-58</ref>. Το 752, η Πεντάπολη κατακτήθηκε από τον βασιλιά των Λομβαρδών Aistulf[[Αϊστούλφος]]<ref>Noble 1984, σ. 71.</ref>.
 
== Παραπομπές ==