Ποδόσφαιρο στην Κύπρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 81:
Επιπρόσθετα, τον ίδιο μήνα, ο [[ΑΠΟΕΛ]] απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές [[Κώστας Λυμπουρής]], [[Αγησίλαος Τσιαλής]], [[Γωγάκης Καραγιάννης]], [[Τάκης Σκαλιώτης]], [[Ανδρέας Καριόλου]] κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον [[Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας|Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας]]<ref name="MEL97-98">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=97-98}}</ref><ref name="SG21" />. Ακολούθως ιδρύθηκε και ο [[Αθλητικός Σύλλογος Κερύνειας]] (ΑΣΚ)<ref name="Στυλιανού 1988 23">{{harvnb|Στυλιανού|Γεωργίου|1988|p=23}}</ref>.
Ο εκδιωγμός των προοδευτικών αθλητών και ποδοσφαιριστών ήταν γεγονός. Τα νέα σωματεία προχώρησαν προς την ίδρυση μιας νέας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, της [[Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας]] (ΚΕΠΟ), το Δεκέμβριο του 1948<ref>{{harvnb|Στυλιανού|1988|p=23}}</ref><ref name="MEL98">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=98}}</ref><ref>{{harvnb|Γαβριηλίδης|2001|p=51}}</ref>.Στις [[12 Δεκεμβρίου]] [[1948]] σε σύσκεψη που γίνεται στη [[Λάρνακα]] στο οίκημα της Αλκής, εγκρίνεται το καταστατικό της νέας ομοσπονδίας και γίνονται εκλογές γι' ανάδειξη του πρώτου διοικητικού της συμβουλίου. Η νέα ομοσπονδία, που διοργάνωνε πρωταθλήματα και κύπελλα<ref name="MEL140">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=140}}</ref>, έγινε αφορμή για να τρέξουν στα γήπεδα χιλιάδες νέοι φίλαθλοι. Οι αγώνες του πρωταθλήματος της ΚΕΠΟ προσέλκυαν πολύ περισσότερους φιλάθλους από αυτούς της [[ΚΟΠ]]<ref>{{harvnb|Στυλιανού|1988|p=24}}</ref><ref name="MEL141">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=141}}</ref>. Στην [[Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|ΚΕΠΟ]] συμμετείχαν έξι ομάδες: η Νέα Σαλαμίνα στην [[Αμμόχωστος|Αμμόχωστο]], η [[Ομόνοια Λευκωσίας|Ομόνοια]] και ο [[Ορφέας Λευκωσίας|Ορφέας]] στη [[Λευκωσία]], η [[Αλκή Λάρνακας|Αλκή]] στη [[Λάρνακα]], ο [[ΑΜΟΛ Λεμεσού|ΑΜΟΛ]] στη [[Λεμεσός|Λεμεσό]] (που το 1951 μετονομάστηκε σε [[Ανταίος Λεμεσού|Ανταίο]]) και ο Νέος Αστέρας στη [[Μόρφου]] (σήμερα ονομάζεται [[ΑΕΜ Μόρφου]])<ref name="MEL140" />.
Στην ΚΟΠ παρέμειναν τα σωματεία τα οποία ιδεολογικά άνηκαν στη Δεξιά παράταξη (όπως επίσης και η Τούρκικη Λέσχη Λευκωσίας και η αρμενική ΑΫΜΑ) και στην ΚΕΠΟ τα σωματεία που ιδεολογικά άνηκαν στην Αριστερά. Η ΚΟΠ, μετά την οριστική διάσπαση και τη δημιουργία της ΚΕΠΟ, έσπευσε να υποβάλει αίτημα για ένταξη στη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ([[ΦΙΦΑ]]), στην οποία εντάχθηκε ως πλήρες μέλος και ως εκ τούτου αποτέλεσε την επίσημη και διεθνώς αναγνωρισμένη Ποδοσφαιρική Αρχή της Κύπρου.<ref name="MEL99">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=99}}</ref>
| |||