Δουκάτο της Πενταπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Πεντάπολη (από την ελληνική λέξη πεντάπολις, «πέντε πόλεις") αποτελούνταν από τις πόλεις της [[Ανκόνα]], [[Φάνο]], [[Πέζαρο]], [[Ρίμινι]] και [[Σιβιγάγκλια]]. Βρισκόταν κατά μήκος της [[Αδριατική Θάλασσα|Αδριατικής ακτής]] μεταξύ των ποταμών Μαρέτσια και Μίσκο, νότια του εδαφικού πυρήνα της Εξαρχίας, ανατολικά βρισκόταν το [[Δουκάτο της Περούτζια]], άλλη βυζαντινή επικράτεια, και βόρεια το [[Δουκάτο του Σπολέτο]], η οποία ήταν μέρος του [[Λομβαρδικό βασίλειο της Ιταλίας|Λομβαρδικού Βασιλείου της Ιταλίας]] (που ιδρύθηκε το 568). Το δουκάτο πιθανότατα εκτεινόταν εσωτερικά προς τα [[Απέννινα Όρηόρη]], ίσως και ποιο πέρα, νοτιότερη πόλη της ήταν η Χουμάνα στη βόρεια όχθη του Μίσκο<ref>Hallenbeck 1982, σ. 7</ref>. Η πρωτεύουσα της Πενταπόλεως ήταν το [[Ρίμινι]] και ο δούκας ήταν η πολιτική και η στρατιωτική αρχή στο δουκάτο<ref>Hutton & Sund 1913, σ. 119</ref>.