Καταρράκτες Ιγκουασού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το όνομα προέρχεται από τις λέξεις της γλώσσας Guarani (που υπάρχουν επίσης στην γλώσσα Tupi) "y" (IPA:[ɨ]) (νερό) και "ûasú" (IPA: [wa'su]) (μεγάλο). Σύμφωνα με ένα μύθο, ένας [[θεός]] σκόπευε να νυμφευθεί με μία όμορφη ντόπια κοπέλα που ονομαζόταν ''Naipí'', η οποία έφυγε με τον θνητό αγαπημένο της ''Tarobá'' με ένα [[κανό]]. Ο θεός χώρισε τον ποταμό, δημιουργώντας τους καταρράκτες, καταδικάζοντας τους δύο εραστές σε μία αιώνια πτώση.

Οι καταρράκτες αποτελούν μέρος των δύο φυσικών πάρκων [[Εθνικό Πάρκο Καταρρακτών Ιγκουασού]] (''Iguazú National Park''- Αργεντινή) και [[Εθνικό Πάρκο ΙγκουαζούΙγκουασού]] (''Iguaçu National Park'' - Βραζιλία), που το [[1984]] και το [[1987]] αντίστοιχα συμπεριελήφθησαν από την [[UNESCO]] στα [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς|Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς]].

Στην περιοχή σχηματίζονται συνολικά 275 καταρράκτες. Το συνολικό μήκος τους είναι 2,7 [[χλμ|χιλιόμετρα]]. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν σε ύψος τα 82 μέτρα, αλλά η πλειοψηφία τους έχει ύψος περίπου τα 64 μέτρα. Ο πιο εντυπωσιακός από αυτούς ονομάζεται «ο λαιμός του Διαβόλου» (''Garganta del Diablo'' στα ισπανικά ή ''Garganta do Diabo'' στα πορτογαλικά). Έχει ύψος 82 μέτρα, μήκος 700 μέτρα και πάχος 150 μέτρα. Ο συγκεκριμένος καταρράκτης αποτελεί και σύνορο των δύο χωρών. Τα 2/3 των καταρρακτών βρίσκονται στην πλευρά της Αργεντινής. Από τα 2,7 χλμ., στα 900 μέτρα δεν ρέει νερό. Τα νερά οδηγούνται σε ένα κανάλι που αργότερα τροφοδοτεί τον ποταμό Παρανά. Η έκταση που καλύπτουν τα νερά των καταρρακτών κατά την περίοδο που ο ποταμός πλημμυρίζει είναι περίπου 40 [[εκτάριο|ha]] (οι καταρράκτες της Βικτωρίας καλύπτουν 55 ha), ενώ η ετήσια μέση ροή είναι 6.500 m²/s. Σε σχέση όμως με τους [[Καταρράκτες Βικτωρίας|καταρράκτες της Βικτωρίας]], αυτοί του ΙγκουαζούΙγκουασού προσφέρουν καλύτερη θέα στον επισκέπτη, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.