Γυαλί Δωδεκανήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Γυαλί''' είναι ηφαιστειογενές νησί του νότιου [[Αιγαίο|Αιγαίου]] και ένα από τα [[Δωδεκάνησα]]. Βρίσκεται ανάμεσα στην [[Κως|Κω]] και την [[Νίσυρος|Νίσυρο]] (σε απόσταση περίπου 7 χιλιόμετρα). Έχει έκταση 4,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η μεγαλύτερη απόσταση στο νησί είναι 5 χλμ στον άξονα Βορρά/ΒορειοΑνατολικά-Νότου/Νοτιοδυτικά. Το μεγαλύτερο πλάτος του νησιού είναι περίπου 2 χλμ, ενώ το μικρότερο είναι λιγότερο από 500 μ. Ο [[πληθυσμός]] του είναι 21 κάτοικοι ([[απογραφή]] [[2011]]) και διοικητικά ανήκει στον [[Δήμος Νισύρου|Δήμοδήμο Νισύρου]]. Όλο το νησί έχει κηρυχθεί Τοπίο Φυσικού Κάλλους και υπάρχουν δάση με [[Κουμαριά|κουμαριές]] και [[Πεύκοπεύκο|Πεύκαπεύκα]].

Στο Γυαλί γίνεται εξόρυξη [[Ελαφρόπετρα|ελαφρόπετρας]] και [[Περλίτης|περλίτη]] και κατά την αρχαιότητα γινόταν η εξόρυξη οψιδιανού για την κατασκευή εργαλείων<ref>{{Cite web|url = http://www.oryktosploutos.net/2014/08/2012-2013.html#.VJUYoXANA|title = Πύλη για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο: Στατιστικά για την εξορυκτική δραστηριότητα}}</ref>. Στο Γυαλί έχει ανασκαφεί αρχαίο νεκροταφείο, έχουν βρεθεί ερείπια οικισμού της Τελικής Νεολιθικής περιόδου (4η χιλιετία π.Χ.) και δυο χωνευτήρια με σκωρίες τήξης χαλκού τα οποία χρονολογούνται από το 6.000 έως το 5.300 π.Χ., που αποδεικνύουν την πρώιμη άσκηση μεταλλουργίας. Η κατοίκηση στη νησίδα πρέπει να είχε εποχικό χαρακτήρα και σχετίζεται μάλλον με γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες παρά με τις ανάγκες κατεργασίας του [[οψιανός|οψιανού]] ο οποίος αφθονεί στο βόρειο τμήμα του νησιού<ref>Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, "Γυαλί", στο: Ανδρέας Βλαχόπουλος (επιμ.), ''Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου'', εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2005, σελ. 355</ref>. Όλα αυτά οφείλονται στην ύπαρξη του ομώνυμου ανενεργού ηφαιστείου.

Το ηφαίστειο του Γυαλιού, είναι ανενεργό και βρίσκεται σε απόσταση 7 περίπου χλμ από το [[Νίσυρος (ηφαίστειο)|ηφαίστειο της Νισύρου]], έχει δύο ηφαιστειακούς δόμους, τον βορειοανατολικό και τον νοτιοδυτικό, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους με ένα στενό ισθμό.