Ελληνική Γερουσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 2 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q2118566 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''Ελληνική Γερουσία''' υπήρξε σε αρκετές ιστορικές περιόδους, η άνω βουλή του κοινοβουλίου στην [[Ελλάδα]]<ref>[http://www.parliament.gr/politeuma/politeuma.asp Βουλή των Ελλήνων]</ref>.
==Τοπικές γερουσίες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821==
Κατά τα πρώτα στάδια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης]], πριν από την εγκατάσταση κεντρικής διοίκησης, ιδρύθηκαν μια σειρά από περιφερειακά συμβούλια, τα περισσότερα εκ των οποίων περιείχαν την λέξη «γερουσία», αλλά ήταν ταυτόχρονα και νομοθετικό σώμα και φορέας. Αυτά ήταν:
*[[Πελοποννησιακή Γερουσία]] (1821)▼
*η [[Γερουσία της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας]]
*ο [[Άρειος Πάγος της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας]]
==1829-1833==
Ένα νομοθετικό σώμα με καθαρά συμβουλευτικά καθήκοντα, η '''Σύγκλητος''' ιδρύθηκε το [[1829]] από την [[Δ' Εθνική Συνέλευση του Άργους|Δ' Εθνική Συνέλευση στο Άργος]], σε αντικατάσταση του Πανελλήνιον, που ιδρύθηκε το προηγούμενο έτος. Είχε 27 μέλη, 21 από τους οποίους επιλέγονται από τον Διοικητή ([[Ιωάννης Καποδίστριας]]), από 63 υποψηφίους που ορίσθηκαν από τη συνέλευση, και επιπλέον έξι που διορίστηκαν απευθείας από τον Κυβερνήτη. Ο Γεώργιος Σισίνης εξελέγη πρόεδρος της. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια το [[1831]], η Σύγκλητος διόρισε μια σειρά από υπηρεσιακά συμβούλια για να ελέγξουν την κατάσταση. Το [[1832]], η [[Ε' Εθνική Συνέλευση του Ναυπλίου|Ε' Εθνική Συνέλευση στο Ναύπλιο]] η Γερουσία καταργήθηκε, αλλά αρνήθηκε να αναγνωρίσει την πράξη και συνέχισε την λειτουργία της, μέχρι την άφιξη του βασιλιά Όθωνα στο [[Φεβρουάριος|Φλεβάρη]] του [[1833]].
==1844-1864==
Η Γερουσία επανήλθε ως άνω Βουλή από το ελληνικό [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα του 1844]]. Η Γερουσία είχε 27 μέλη, που διορίζονται από το βασιλιά, ο οποίος μπορούσε να διορίσει επιπλέον μέλη μέχρι το ήμισυ του υποχρεωτικού αριθμού. Η Γερουσία, που θεωρείται ως αντιδραστικό σώμα και εξαρτιόταν ουσιαστικά από τον βασιλιά, καταργήθηκε από το ελληνικό [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα του 1864]].
==1927-1935==
[[File:Greek Parliament, Chamber of Senate.jpg|thumb|Το Επιμελητήριο της Γερουσίας στη Βουλή των Ελλήνων]]
Στις [[2 Ιανουαρίου]] [[1924]], η [[Δ΄ Συντακτική Συνέλευση 1924|Δ 'Εθνική Συνέλευση]] συγκαλείται και αποφάσισε την κατάργηση της μοναρχίας, καθώς και την κατάργηση της βασιλευομένης δημοκρατίας (απόφαση η οποία κυρώθηκε με [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 1924|δημοψήφισμα]] στις [[13 Απριλίου]] [[1924]]) και την ίδρυση της [[Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία|Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας]].
Ενώ η Δ' Συντακτική Συνέλευση εργαζόταν για την ολοκλήρωση του νέου Συντάγματος, εκδηλώθηκε το [[Κίνημα Παγκάλου 25ης Ιουνίου 1925|πραξικόπημα του στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου]]. Μετά την πτώση της δικτατορίας το [[1926]], εκλέχθηκε το «Κοινοβούλιο της πρώτης θητείας», το οποίο, τελικά, ψήφισε το [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα του 1927]].
Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή των Αντιπροσώπων]] και τη Γερουσία. Το Επιμελητήριο απαρτίζεται από 200-300 μέλη που εκλέγονται για τετραετή θητεία με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία. Η Γερουσία απαρτίζεται από 120 μέλη που εκλέγονται για θητεία εννέα ετών, αλλά η σύνθεσή της ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια από το 1/3. Τουλάχιστον 9/12 των γερουσιαστές εκλέγονται από το λαό, το 1/12 από το Επιμελητήριο και τη Γερουσία σε κοινή συνεδρίαση στην αρχή κάθε κοινοβουλευτικής περιόδου, ενώ τα υπόλοιπα 2/12 εξελέγησαν στη βάση της αρχής της εκπροσώπησης των επαγγελμάτων.
Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των δύο νομοθετικών οργάνων στην ψηφοφορία του νόμου, το Σύνταγμα καθιέρωνε την υπεροχή της ψηφοφορίας του Επιμελητηρίου.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο ήταν η ρητή καθιέρωση του κοινοβουλευτικού συστήματος. Για πρώτη φορά, το ελληνικό Σύνταγμα περιλάμβανε διάταξη που όριζε ότι η Κυβέρνηση οφείλει «να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής».
Η Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία διήρκεσε μέχρι το [[1935]]. Εκείνη τη χρονιά, ως αποτέλεσμα [[Κίνημα 1ης Μαρτίου 1935|ενός αποτυχημένου πραξικοπήματος]] από τους υποστηρικτές του Βενιζέλου, ο στρατός καθαρίζεται, και οι βασιλόφρονες, υπό την ηγεσία του Γεωργίου Κονδύλη , ξεκίνησαν [[Κίνημα Κονδύλη 10ης Οκτωβρίου 1935|ένα επιτυχημένο πραξικόπημα στις 10 Οκτωβρίου]]. Καταργήθηκε το Σύνταγμα του 1927, το [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα του 1911]] αποκαταστάθηκε, και ο [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Γεώργιος Β']] επανήλθε στο θρόνο με [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 1935|δημοψήφισμα]].
==Γερουσία της Επτανήσου Πολιτείας==
[[File:Museum of Asian art of Corfu 323.JPG|thumb|left|Το δωμάτιο συνεδριάσεων, στο Ανάκτορο του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, στην [[Κέρκυρα (πόλη)|Κέρκυρα]].]]
Αν και δεν αποτελούσε μέρος του [[Βασίλειο της Ελλάδος|Βασιλείου της Ελλάδας]], υπήρχε και μία άλλη Γερουσία, που ονομαζόταν (αρχικά) '''Γερουσία της Επτανήσου Πολιτείας''' ([[1800]]-[[1815]]) και (αργότερα) '''Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων''' ([[1815]]-[[1864]]), σύμφωνα με τα ρωσικά, γαλλικά και βρετανικά προτεκτοράτα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της στεγαζόταν στο Ανάκτορο του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου στην [[Κέρκυρα]], όπου η αίθουσα συνεδριάσεων της έχει ακόμα τα αρχικά της έπιπλα. Οι έξι καρέκλες ήταν για τα έξι μέλη της Γερουσίας, που ήταν:
*ο Πρόεδρος της Γερουσίας
*ένας αντιπρόσωπος για κάθε ένα από τα σημαντικότερα τέσσερα νησιά ([[Κέρκυρα]], [[Λευκάδα]], [[Κεφαλονιά]] και [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]])
*ένας εκπρόσωπος των μικρών τριών νησιών ([[Παξοί]], [[Ιθάκη]] και [[Κύθηρα]])
==Δείτε επίσης==
*[[Γερουσία (1829)]]
*[[Γερουσία (1844)]]
Γραμμή 12 ⟶ 43 :
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
{{DEFAULTSORT:Γερουσια στην Ελλαδα}}
▲{{Πολιτική-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Γερουσία στην Ελλάδα]]
| |||