Σπάτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 80:
Τα τελευταία χρόνια η περιοχή γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη, τόσο οικιστικά όσο και εμπορικά, λόγω της λειτουργίας του γειτονικού [[Διεθνές Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος|αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος"]]. Διαθέτει επίσης πολύ καλή συγκοινωνιακή σύνδεση και μέσω λεωφορειογραμμών που περνούν από την [[Αρτέμιδα Αττικής|Αρτέμιδα]] προς το σταθμό της [[Δουκίσσης Πλακεντίας]] στην [[Αθήνα]]. Η δημιουργία του Αεροδρομίου των Σπάτων έφερε μετά το [[2000]] ταχύτατη οικιστική ανάπτυξη τόσο στην ίδια την πόλη των Σπάτων όσο πολύ περισσότερο στις δορυφορικές πόλεις του Γέρακα, της Παλλήνης και της Αρτέμιδας. Τα χωράφια στις περιοχές γύρω απο τα Σπάτα αντικαταστάθηκαν μετά το [[2002]] με νεόδμητους οικισμούς όπως η Άνω και η Κάτω Μπαλάνα, η Παλαιοπαναγιά, η Χριστούπολη, η συνοικία Παπαγγελάκη και η Αργιθέα λόγω της δημιουργίας του αεροδρομίου.
==Αρχαία ιστορία==
Τα σημερινά Σπάτα στην αρχαιότητα αποτελούσαν τον αττικό δήμο της [[Ερχία|Ερχίας]], που ανήκε στην Αιγηίδα φυλή και τοποθετείτο στη Μεσογαία χώρα σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του [[Κλεισθένης|Κλεισθένους.]] Στην περιοχή τοποθετείται ο παλαιότερος οικισμός της Κυθήρου, που ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή σύμφωνα με την προ-Κλεισθένειο διαίρεση, αλλά η ακριβής ταυτοποίηση της Κυθήρου δεν έχει καταστεί δυνατή μέχρι σήμερα. Λόγω της θέσης τους πάνω σε λόφο, τα Σπάτα ήταν πάντα τόπος πρόσφορος για κατοίκηση, τόσο για λόγους αμύνης, όσο και για λόγους εξοικονόμησης της καλλιεργήσιμης γης. Ο παλιότερος προϊστορικός οικισμός ανακαλύφθηκε στον λόφο Ζαγάνι που βρίσκεται στα ανατολικά των Σπάτων πολύ κοντά στην Αρτέμιδα και βόρεια από το Αεροδρόμιο των Σπάτων, χρονολογήθηκε περίπου το [[3000]] π.χ., ο λόφος ισοπεδώθηκε σήμερα προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλεια πτήσεων των αεροσκαφών από το αεροδρόμιο. Οι κάτοικοι του προϊστορικού οικισμού ασχολούνταν με την καλλιέργεια του [[Αμπέλι|αμπελιού]] και της [[Ελιά|ελιάς,]] ο οικισμός διατηρήθηκε περισσότερο από μια χιλιετία γύρω στο [[2000]] π.χ. ήταν ένας από τους 4 μεγαλύτερους οικισμούς στην περιοχή των Μεσογείων μαζί με την [[Βραυρώνα]], τις Λαμπτρές και τον [[Σφηττός|Σφηττό.]] Στην θέση Μαγκούλιζα στα νότια του σημερινού πολεοδομικού συγκροτήματος των Σπάτων, γύρω από την οδό Μυκηναϊκών Τάφων ο αρχαιολόγος Σταματάκης ανακάλυψε το [[1877]] ισχυρό [[Μυκηναϊκός πολιτισμός|Μυκηναϊκό βασίλειο]] της περιόδου [[1500]] π.χ.- [[1000]] π.χ. τότε που οι Μυκηναίοι ήταν στο μέγιστο σημείο της ακμής τους.
Μετά την πτώση των Μυκηναίων έπεσε σε παρακμή και ακολούθησε η ακμή της κλασσικής περιόδου με τον Αττικό δήμο της Ερχιάς. Η [[Ερχία]] πήρε το όνομα της από τον Ελευσίνιο ήρωα Έρχιο κάτι που δείχνει στενή σύνδεση με την [[Ελευσίνα]] αφού είχε σαν κύρια ασχολία την καλλιέργεια του [[Σιτάρι|σταριού]] και λάτρευε την [[Δήμητρα (μυθολογία)|θεά Δήμητρα.]] Το σημαντικότερο από τα ευρήματα εκείνης της περιόδου είναι η Σφίγγα των Σπάτων που ανάγεται στην περίοδο [[570]] - [[550]] π.χ.
Η Έρχια ήταν πατρίδα του [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]] και εκεί είχε κτήματα ο [[Αλκιβιάδης]], ενώ Ερχιεύς ήταν και ο [[Ισοκράτης]].
==Σύγχρονη ιστορία==
Μετά το τέλος της αρχαιότητας η περιοχή των Σπάτων έπεσε σε παρακμή αλλά εξακολουθούσε πάντα να είναι αραιοκατοικημένη με αγρότες καλλιεργητές. Ο χριστιανισμός διαδόθηκε στους αγρότες τον 5ο αιώνα π.χ., περίπου το [[500]] χτίστηκε ο πρώτος χριστιανικός ναός στην θέση Σκίμθι υπό την μορφή πολύκλιτου βασιλικής που ανακαλύφθηκε το [[1964]]. Τον 11ο αιώνα στην θέση Άγιος Πέτρος Σπάτων δημιουργήθηκε τεράστιο αγρόκτημα με κτιριακά συγκροτήματα, λειτουργούσε για περισσότερους από δυο αιώνες και καταστράφηκε από τους [[Καταλανοί|Καταλανούς]] το [[1311]]. Στα τέλη του 14ου αιώνα η [[Φλωρεντία|Φλωρεντιανή]] οικογένεια [[Ατσαγιόλι]] που κυβερνούσαν την Αττική την περίοδο ([[1387]] - [[1456]]) αμέσως μετά τους Καταλανούς μετέφερε σε δυο κύματα Ορθόδοξους Αρβανίτες στην περιοχή των Σπάτων που ενώθηκαν με τους παλιότερους κατοίκους. Οι λόγοι μεταφοράς των [[Αρβανίτες|Αρβανιτών]] ήταν οικονομικοί για βοήθεια στην αγροτική παραγωγή και στρατιωτικοί ώστε να ενισχύσουν την άμυνα της Αττικής από τους εχθρούς τους.
Το [[1456]] η περιοχή έπεσε μαζί με ολόκληρη την Αττική στα χέρια των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]], οι ευσεβείς κάτοικοι έχτισαν πλήθος από εκκλησίες και μοναστήρια ενώ είχαν έντονη συμμετοχή στον επαναστατικό αγώνα. Το [[1830]] αμέσως μετά την δημιουργία του νέου Ελληνικού κράτους η Αττική μοιράστηκε σε 10 δήμους, τα Σπάτα ήταν τμήμα του δήμου Αραφήνας που είχε έδρα το [[Μαρκόπουλο Μεσογαίας]] τότε ο δήμος Αραφήνας είχε 1341 κατοίκους και τα Σπάτα 165. Ο πληθυσμός γρήγορα πολλαπλασιάστηκε το [[1912]] τα Σπάτα αναγνωρίστηκαν σαν αυτόνομη κοινότητα και το [[1952]] δήμος μαζί με ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή της παραλίας τους την σημερινή Λούτσα σε απόσταση 21 Km ανατολικά του κέντρου των Αθηνών. Το [[1974]] ο παραθαλάσσιος οικισμός της Λούτσας αποσπάται σαν αυτόνομη κοινότητα από τον δήμο Σπάτων αλλά τελικά θα επανενωθούν με το [[Πρόγραμμα Καλλικράτης]] στον [[Δήμος Σπάτων-Λούτσας|Δήμο Σπατών-Λούτσας]] το [[2011]].
== Θρησκεία ==
| |||