Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Stam.nikos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Σύνθεση: προσθήκη πηγής
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 1:
{{πηγές|13|05|2010}}
Η '''κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη του 1915''' ανέλαβε τη διακυβέρνηση της [[Ελλάδα|Ελλάδας]]ς σε μια εποχή έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων. Είχε προηγηθεί η παραίτηση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] από την πρωθυπουργία και πτώση της [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου του 1910]] εξαιτίας διαφωνίας του με τον [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Α΄]] για θέματα εξωτερικής πολιτικής αλλά και η απροθυμία του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] να αναλάβει να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς την στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ο Βασιλιάς ύστερα απ' αυτή την τροπή πρότεινε στον [[Στέφανος Σκουλούδης|Στέφανο Σκουλούδη]] τον σχηματισμό κυβέρνησης, ο οποίος με τη σειρά του υπέδειξε τον Δημήτριο Γούναρη, ο οποίος και αποδέχθηκε την πρόταση.
==Σύνθεση==
Η κυβέρνηση Γούναρη ορκίστηκε στις [[24 Φεβρουαρίου]] [[1915]] και αποτελούταν από τους<ref>{{cite book
Γραμμή 25:
Η κυβέρνηση Γούναρη από την αρχή της θητείας της ξεκαθάρισε την θέση της όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η οποία ήταν αντίθετη από εκείνη του [[Κόμμα των Φιλελευθέρων|κόμματος των Φιλελευθέρων]]. Την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα ήρθε να επιδεινώσει μια επιστολή του Βενιζέλου, με την οποία ζητούσε από τον υπουργό εξωτερικών Ζωγράφο την έκδοση διορθωτικού κυβερνητικού ανακοινωθέντος εξαιτίας διαφόρων υπαινιγμών που θεώρησε ότι υπήρχαν σε κυβερνητική ανακοίνωση της [[14 Μαρτίου|14ης Μαρτίου]]. Ο Ζωγράφος παρέπεμψε τον Βενιζέλο σε επιστολή του Γούναρη που ο ίδιος του είχε αποστείλει την ίδια μέρα. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν ικανοποιήθηκε και ζήτησε την παρέμβαση του Βασιλιά, ο οποίος απλώς διαβίβασε την επιστολή του στον Γούναρη. Έτσι ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική, την οποία όμως αναίρεσε τον Μάιο του 1915.
 
Στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής η κυβέρνηση Γούναρη επιχείρησε άνοιγμα προς την [[Αντάντ]], η οποία όμως αντιμετώπισε την Ελλάδα επιφυλακτικά θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα τον προσεταιρισμό της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]]ς, αψηφώντας τις ελληνικές επιδιώξεις.
 
Το κύριο έργο της κυβέρνησης ήταν η διενέργεια εκλογών έτσι ώστε να σχηματισθεί κυβέρνηση που θα είχε την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915|εκλογές]] με βασιλικό διάταγμα ορίστηκαν για τις [[31 Μαΐου]]. Παράλληλα ο Γούναρης ίδρυσε το κόμμα των Εθνικοφρόνων, το οποίο φιλοδοξούσε να συγκεντρώσει την αντιβενιζελική μερίδα. Στις εκλογές το κόμμα των Φιλελευθέρων πέτυχε ευρεία εκλογική νίκη λαμβάνοντας 185 έδρες έναντι 95 που έλαβε το κόμμα του Γούναρη.