Έντουαρντ Κέλλυ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περίπου ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους, ο Κέλλυ εμφάνισε ένα [[αλχημεία|αλχημιστικό]] βιβλίο (''Το Βιβλίο του Ντάνσταν'') και μια κόκκινη σκόνη στην οποία, όπως έλεγε ο Κέλλυ, τον οδήγησε -μαζί με κάποιον Τζον Μπλόκλεϋ- ένα "πνευματικό πλάσμα" στο λόφο Νόρθουϊτς. (Υπάρχει και η εκδοχή του Ελίας Άσμολ, πως ο Κέλλυ βρήκε το βιβλίο και τη σκόνη στα ερείπεια του [[Αββαείο του Γκλάστονμπερι|Αββαείου του Γκλάστονμπερι]], δεν συμφωνεί όμως με αυτά που γράφονται στο ημερολόγιο του Ντη). Μ' αυτή τη σκόνη (το μυστικό της οποίας υποτίθεται ότι κρυβόταν στο βιβλίο) ο Κέλλυ πίστευε ότι μπορούσε να παρασκευάσει ένα κόκκινο [[διάλυμα]], το οποίο θα του επέτρεπε να μετατρέψει κοινά [[μέταλλο|μέταλλα]] σε [[χρυσός|χρυσό]]. Αναφέρεται ότι έκανε μερικές επιδείξεις αυτής του της ικανότητας στα χρόνια που ακολούθησαν, μεταξύ άλλων και στη [[Βοημία]] (σήμερα μέρος της [[Τσεχία|Τσεχίας]]ς), όπου αυτός και ο Ντη έζησαν για αρκετά χρόνια.

Ο Ντη θεωρούσε την ύπαρξη της γλώσσας των αγγέλων εξαιρετικά σημαντική για τρεις λόγους. Πρώτον, πίστευε ότι τα "αγγελικά" τεκμηρίωναν μια περίπτωση γνήσιας [[γλωσσολαλιά|γλωσσολαλιάς]]ς, ότι δηλαδή αποδείκνυαν οτι ο Κέλλυ μιλούσε πραγματικά με τους αγγέλους και δεν έβγαζε όσα έλεγε από τη φαντασία του. Δεύτερον, οι άγγελοι έλεγαν ότι αυτή η γλώσσα ήταν το αρχέτυπο των [[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκών]] και η γλώσσα στην οποία ο Θεός συνομιλούσε με τον Αδάμ, κι ήταν επομένως η πρώτη γλώσσα του ανθρώπου. Τρίτο, το υλικό που άντλησε στη γλώσσα αυτή περιείχε αποκαλύψεις που θα μπορούσαν να προέρχονται μόνο από μια τάξη εξαιρετικά ισχυρών όντων, τα οποία, όπως πίστευε, θα κατείχαν και πολλά άλλα μυστικά, και ειδικά το κλειδί για τη [[φιλοσοφική Λίθος|φιλοσοφική λίθο]].