Νικολό Μακιαβέλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xritrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 17:
Ο '''Νικολό Μακιαβέλι''' ([[ιταλικά]]: ''Niccolò di Bernardo dei Machiavelli'', [[λατινικά]]: ''Nicolaus Ma(l)clavellus'') ([[3 Μαΐου]] [[1469]] - [[21 Ιουνίου]] [[1527]]), ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] διπλωμάτης, πολιτικός στοχαστής και συγγραφέας.
 
Γεννήθηκε σε μία φτωχή οικογένεια της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]]ς και ήταν γιος του Μπερνάρντο Μακιαβέλι και της Μπαρτολομέα Νέλι. Ο πατέρας του μερίμνησε ώστε ο νεαρός Νικολό να λάβει ουμανιστική εκπαίδευση, σύμφωνη με τα κλασικά πρότυπα της εποχής. Η εκπαίδευση αυτή και η σχέση του με Φλωρεντίνους ουμανιστές είχαν ως αποτέλεσμα να λάβει το 1498 το αξίωμα δεύτερου καγκελαρίου της φλωρεντινής δημοκρατίας.
 
Από τη θέση αυτή ο Μακιαβέλι ασχολούνταν με τη διοίκηση των περιοχών υπό τον έλεγχο της Φλωρεντίας και ήταν επίσης ένας από τους έξι γραμματείς του πρώτου καγκελάριου και μέλος του συμβουλίου των "Δέκα του Πολέμου" που συνεπαγόταν τη συμμετοχή του σε διπλωματικές αποστολές. Οι αποστολές του τον έφεραν σε επαφή με αρκετές από τις ισχυρότερες πολιτικές προσωπικότητες της εποχής του στην [[Ευρώπη]], όπως τον βασιλιά της [[Γαλλία|Γαλλίας]]ς [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο]], τον [[Πάπας Ιούλιος Β΄|Πάπα Ιούλιο Β΄]] και τον αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] Μαξιμιλιανό Α΄. Στον Μακιαβέλι έκανε επίσης μεγάλη εντύπωση ο [[Καίσαρας Βοργίας|Καίσαρας Βοργίας]], που είχε διοριστεί από τον πατέρα του, τον [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄|Πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄]], Δούκας της [[Ρωμανία|Ρωμανίας]]ς. Οι κρίσεις που διατύπωνε στις επιστολές προς τη φλωρεντινή [[σινιορία]] για αυτά τα πρόσωπα που συνάντησε ως απεσταλμένος αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για τα πορτραίτα τους που σκιαγράφησε στο έργο του ''Il principe'' ([[Ο Ηγεμόνας|Ο Ηγεμών]]).
 
Το 1512, με τη βοήθεια των [[Ισπανία|ισπανικών]] στρατευμάτων του [[Φερδινάνδος και Ισαβέλλα|Φερδινάνδου]], οι [[Οίκος των Μεδίκων|Μέδικοι]] επέστρεψαν στη Φλωρεντία και κατέλυσαν τη δημοκρατία (''repubblica''). Ο Μακιαβέλι αποπέμφθηκε από τη θέση του και λίγους μήνες αργότερα υπέστη βασανιστήρια και φυλακίστηκε για μικρό διάστημα, ως ύποπτος συμμετοχής σε συνωμοσία εναντίον των Μεδίκων. Αποσύρθηκε στο πατρικό του κτήμα στην περιοχή Σαντ' Αντρέα και εκεί το δεύτερο μισό του 1513 συνέγραψε τον ''Ηγεμόνα'', σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να αποκτήσει την εύνοια των Μεδίκων. Τα επόμενα χρόνια ο Μακιαβέλι συμμετείχε στις συζητήσεις μια ομάδας ουμανιστών που συναντώνταν στους κήπους του Κόζιμο Ρουτσελάι και συνέγραψε μία κωμωδία, τον ''Μανδραγόρα'' (1518) και την ''Τέχνη του Πολέμου'' (1521). Επηρεασμένος από τις συζητήσεις αυτές συνέγραψε και τις ''Διατριβές'' για τα πρώτα δέκα βιβλία της Ιστορίας του [[Τίτος Λίβιος|Τίτου Λίβιου]].
Γραμμή 72:
* ''Φλωρεντινές ιστορίες'' : Τάκης Κονδύλης ("Κάλβος")
* ''Λόγος περί των πραγμάτων της Φλωρεντίας μετά τον θάνατο του Λορέντσο'' : Τάκης Κονδύλης ("Κάλβος")
* ''Επιστολές'' : Τάκης Κονδύλης ("Κάλβος")
 
Τα έργα του Niccolo Macchiavelli (σε 2 τόμους) μετέφρασε ο Τάκης Κονδύλης (εκδόσεις ΚΑΛΒΟΣ, ISBN 9780006990550)
Γραμμή 92:
* Βερέμης, Θάνος. ''«Μακιαβέλλι, ένας σύγχρονος στοχαστής»'', [http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathfiles_1_22/12/2011_419722 Μέρος Α'] και [http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_22/12/2011_466950 Μέρος Β'], κείμενο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Η Καθημερινή», 22 Δεκεμβρίου 2011.
* [http://machiavelli.epitoergon.gr "Σινιόρε Μακιαβέλλι... γελάστε!"] Ιστοτόπος θεατρικής παράστασης βασισμένης στον Ηγεμόνα με αρκετό υλικό και πληροφορίες.
 
 
{{Authority control}}
Γραμμή 107 ⟶ 106 :
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=Φλωρεντία
}}
 
{{DEFAULTSORT:Μακιαβελι Νικολο}}
[[Κατηγορία:Ιταλοί φιλόσοφοι]]