Παντελής Καρασεβδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Greco22 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 20:
|-
|}
Συνέχισε με άλματα και αγωνίσματα δρόμου στον [[Παναχαϊκή Γ.Ε.|Παναχαϊκό]] με πολλές διακρίσεις, αλλά έφτασε τελικά στην κορυφή σαν αθλητής της [[σκοποβολή]]ς (τυφέκιο 200μ), όταν στις [[28 Μαρτίου]] του [[1896]] κατέκτησε στο Καλλιμάρμαρο στάδιο το '''χρυσό μετάλλιο''' στους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1896|πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες]], συγκεντρώνοντας 2.350 βαθμούς. Αργότερα διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών αγώνων από το [[1924]] μέχρι το [[1935]], καθώς και πρόεδρος του [[Παναθηναϊκός|Παναθηναϊκού]] και του [[Πανελλήνιος ΓΣ|Πανελληνίου ΓΣ]]. Έδωσε μάλιστα μάχη στη Δ’ Εθνοσυνέλευση (1924-1925) ώστε να εγκριθεί η παραχώρηση της Περιβόλας από τον [[Δήμος Αθηναίων |Δήμο Αθηναίων]] στον Παναθηναϊκό. Η εγκριτική απόφαση δημοσιεύθηκε στο υπ’ αρίθμ. 165/1924 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Η ηγετική τετράδα του Παναθηναϊκού (Καλαφάτης, Νικολαΐδης, Παπάζογλου, Πανουργιάς) σε ένδειξη εκτίμησης τον εξέλεξε πρόεδρο του συλλόγου.
 
[[File:Pantelis Karasevdas, Patras 1897.jpg|thumb|180px|Το 1897]]
 
==Στρατιωτική δράση==
Σημαντική ήταν και η στρατιωτική του δράση, η οποία ξεκίνησε το [[1897]] όταν βρέθηκε με την φοιτητική φάλαγγα στην Κρητική Επανάσταση. Εκεί συνδέθηκε με φιλία με τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]]. Στη συνέχεια πήρε μέρος σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις, το [[1897]] ενάντια στους Τούρκους, το [[1904]] - [[1906]] στον Μακεδονικό Αγώνα, το [[1912]] στη Σάμο, το [[1912]] - [[1913]] στους Βαλκανικούς Πολέμους, το [[1914]] στον [[Αυτόνομος Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου|αυτονομιακό αγώνα]] της [[Βόρεια Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]] και στη συνέχεια στη [[Γαλλία]] στη [[Μάχη του Βερντέν|μάχη του Βερντέν]] όπου γνωρίστηκε προσωπικά με τον στρατηγό [[Σαρλ ντε Γκωλ|Ντε Γκωλ]]. Το [[1915]] ανέλαβε μάλιστα επικεφαλής τάγματος της [[Λεγεώνα των Ξένων|Λεγεώνας των Ξένων]] στην [[Εκστρατεία της Καλλίπολης|εκστρατεία των Δαρδανελίων]] όπου τραυματίστηκε. Τασόμενος με τον Βενιζέλο και με το [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης]], το [[1918]] κατέλαβε το [[Σκρα Κιλκίς|Σκρα]] για λογαριασμό των Γάλλων. Τέλος, έλαβε μέρος στην [[Μικρασιατική Εκστρατεία]] με το 5ο Ευζωνικό Σύνταγμα του [[Νικόλαος Πλαστήρας|Πλαστήρα]], ενώ αργότερα υποστήριξε ενεργά και το [[Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922]]. Για όλες αυτές τις διακρίσεις του έλαβε δεκάδες παράσημα και μετάλλια ανδρείας και έφτασε έως τον βαθμό του '''υποστρατήγου''', πράγμα πρωτοφανές για έφεδρο αξιωματικό.
 
==Πολιτική δράση==