Ο '''Ντονασιέν Αλφόνς Φρανσουά Κόμης ντε Σαντ''' ([[γαλλική γλώσσα|Γαλλ.]] ''Donatien Alphonse François Comte de Sade'', [[ελληνική γλώσσα|Ελλην.Παρίσι]] ''Δονάτος Αλφόνσος Φραγκίσκος Μαρκήσιος του Σαντ'', [[Παρίσι]] [[2 Ιουνίου]] [[1740]] - Charenton, Saint-Maurice, [[2 Δεκεμβρίου]] [[1814]]), ευρύτερα γνωστός ως '''Μαρκήσιος ντε Σαντ''' (όπως ονομαζόταν πριν το θάνατο του πατέρα του και τη λήψη του τίτλου του κόμητος), επικαλούμενος από τους θαυμαστές του ο ''"Θεϊκός Μαρκήσιος"'', ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] συγγραφέας και φιλόσοφος με ηδονιστικές, κυρίως, και [[αθεϊσμός|αθεϊστικές]] θεωρήσεις, που κατέστη περιώνυμος για την γενετήσια διαστροφή της απόλαυσης του εκδηλούμενου φόβου, τρόμου και πόνου που προκαλούσε στις συντρόφους του, όπου και εκ του τίτλου του η καθιέρωση του όρου '''σαδισμός'''.
Η [[φιλοσοφία]] του πρεσβεύει μία ακραία μορφή ελευθερίας, η οποία συνδέεται άμεσα με την ηθική ελευθεριότητα, και σκοπεί στην απεξάρτηση του ατόμου από κάθε κατεστημένη νομική, ηθική ή θρησκευτική αρχή με τελικό στόχο την επίτευξη της απόλυτης ατομικής ικανοποίησης, που θεωρεί ως την ανώτατη αξία.
