Το Νούμερο 31328: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲''' Το Νούμερο 31328''' (υπότιτλος: «Το βιβλίο της σκλαβιάς») είναι το πρώτο κατά χρονική σειρά μυθιστόρημα του [[Ηλίας Βενέζης|Ηλία Βενέζη]] και σημαντικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας με συνεχείς επανεκδόσεις από το 1931 μέχρι σήμερα. Στο βιβλίο αυτό ο Βενέζης εξιστορεί τις κακουχίες και τις περιπέτειες που έζησε ο ίδιος όταν στα 18 του πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στα [[Τάγματα Εργασίας (Οθωμανική Αυτοκρατορία - Τουρκία)|τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού)]] της Ανατολής μαζί με άλλους 3.000 Αϊβαλιώτες.<ref>{{Cite web|url = http://www.logiosermis.net/2012/09/31328.html|title = Ηλίας Βενέζης: Το νούμερο 31328|date = 01/09/2012|accessdate = 31/05/2015|website = Λόγιος Ερμής|publisher = |last = |first = }}</ref> Αρχικά το Το Νούμερο 31328 γράφτηκε το 1924 και δημοσιεύεται σε συνέχειες τον ίδιο χρόνο στην Εφημερίδα Καμπάνα της Μυτιλήνης.<ref name=":0">{{Cite web|url = http://travelling-through-books.blogspot.be/2012/07/31328.html|title = Το Νούμερο 31328 του Ηλία Βενέζη|date = 14/07/2012|accessdate = 31/05/2015|website = Γυρίζω Σελίδα|publisher = |last = |first = }}</ref> Ξαναδουλεύεται από τον συγγραφέα το 1931 όταν και εκδίδεται για πρώτη φορά σε έναν τόμο. Το βιβλίο χωρίζεται σε είκοσι κεφάλαια, έκαστο των οποίων έχει για τίτλο έναν από τους θρήνους των Ψαλμών του Δαυίδ. Στόχος του συγγραφέα είναι να παρουσιάσει την τραγωδία των Ελλήνων αιχμαλώτων και ταυτόχρονα την αμοιβαία προσέγγιση ανθρωπιάς μεταξύ φρουρών και αιχμαλώτων. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με λόγο κοφτό και παραστατικό πού περιέχει πολλές τούρκικες λέξεις. Η αφήγηση είναι γραμμική με εκτενείς διαλόγους και εστίαζει στα συναισθήματα που προκαλούν οι κακουχίες.<ref>{{Cite web|url = http://filoblogiko.blogspot.be/2013/04/31328.html|title = Ηλίας Βενέζης "Το Νούμερο 31328"|date = 02/04/2013|accessdate = 31/05/2015|website = Φιλοblogικό|publisher = |last = |first = }}</ref> Συνολίκα ο Βενέζης πέρασε 14 μήνες στα τάγματα εργασίας. Ελευθερώθηκε το 1923 και επέστρεψε στην Μυτιλήνη. Ήταν ένας από τους ελάχιστους αιχμαλώτους που κατόρθωσαν να επιζήσουν από τα τάγματα εργασίας χάνοντας όμως όλους τους φίλους του.<ref name=":0" /> Ο αριθμός του δόθηκε όταν συμφωνήθηκε η ανταλλαγή πληθυσμών.<ref>Speros Vryonis Jr. , Greek Labor Battalions Asia Minor, από το Richard G. Hovannisian (ed.), The Armenian Genocide: