Ηλεκτρικό πεδίο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 94.69.54.86 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη...
Γραμμή 2:
Στη [[φυσική]], ο χώρος που περιβάλλει ένα [[ηλεκτρικό φορτίο]] ή παρουσία ενός χρονικά μεταβαλλόμενου [[μαγνητικό πεδίο|μαγνητικού πεδίου]] έχει μια ιδιότητα που καλείται '''ηλεκτρικό πεδίο'''. Το ηλεκτρικό πεδίο ασκεί μια [[δύναμη]] επάνω σε άλλα ηλεκτρικά φορτισμένα αντικείμενα. Την έννοια του ηλεκτρικού πεδίου εισήγαγε για πρώτη φορά ο [[Μάικλ Φαραντέι]].
 
Το ηλεκτρικό πεδίο είναι ένα διανυσματικό μέγεθος, με μονάδες μέτρησης στο [[SI]] τις [[Νιούτον (μονάδα μέτρησης)|Νιούτον]] προς [[Κουλόμπ (μονάδα μέτρησης)|Κουλόμπ]] (N C<sup>-1</sup>) ή, ισοδύναμα, [[Βολτ]] προς [[μέτρο]] (V m<sup>-1</sup>).
 
== Μεγέθη περιγραφής ηλεκτρικού πεδίου ==
Γραμμή 9:
'''Ένταση''' <math>\vec E</math> σε ένα σημείο ηλεκτρικού πεδίου, ονομάζουμε το φυσικό διανυσματικό μέγεθος που έχει μέτρο ίσο με το πηλίκο του μέτρου της δύναμης που ασκείται σε φορτίο <math>q</math> που βρίσκεται σε αυτό το σημείο προς το φορτίο αυτό και κατεύθυνση την κατεύθυνση της δύναμης, αν αυτή ασκείται σε θετικό φορτίο.
 
Δηλαδή η ένταση σε ένα σημείο έχει την εξής κατεύθυνση.: Διεύθυνση την ευθεία που ενώνει τα δύο σημειακά φορτία και φορά προς το φορτίο-πηγή αν είναι αρνητικό, αλλιώς την ίδια διεύθυνση και αντίθετη φορά (που "βλέπει" αντίθετα του φορτίου-πηγής). Αυτό συμβαίνει γιατί το δοκιμαστικό φορτίο θεωρείται (διεθνής σύμβαση) μικρό και θετικό.
 
Έτσι βλέπουμε ότι η ένταση έχει το πλεονέκτημα να είναι ανεξάρτητη του δοκιμαστικού φορτίου, αλλά διατηρεί το μειονέκτημα του διανύσματος.