Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Ο '''Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας''' ([[19 Δεκεμβρίου]] [[1683]] - [[9 Ιουλίου]] [[1746]]) ή '''Φίλιππος του Ανζού''' ήταν βασιλιάς της Ισπανίας ([[1700]] - [[1746]]) και ιδρυτής της δυναστείας των [[Βουρβόνοι|Βουρβόνων]] της Ισπανίας, δεύτερος γιος του [[Λουδοβίκος ο μέγας δελφίνος|Λουδοβίκου του μεγάλου δελφίνου]] και της [[Μαρία Άννα της Βαυαρίας|Μαρίας Άννας της Βαυαρίας]], εγγονός του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄]], και θείος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΕ΄]].

▲Με την γέννηση του έλαβε τον τίτλο του δούκα του [[Ανζού]]. Ο βασιλιάς της Ισπανίας [[Κάρολος Β΄ της Ισπανίας|Κάρολος Β΄]] όρισε διάδοχο του ([[1700]]) με τον θάνατο του τον 17χρονο Φίλιππο, σαν εγγονός της αδελφής του [[Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας|Μαρίας - Θηρεσίας]] βασίλισσας της Γαλλίας, και συζύγου του βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄]]. Υπήρχαν άλλοι δύο διεκδικητές: ο μικρότερος αδελφός του [[Κάρολος του Μπερί]] και ο αρχιδούκας της Αυστρίας [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος]]. Ο αρχιδούκας Κάρολος της Αυστρίας ήταν εγγονός μιας άλλης αδελφής του Καρόλου, αλλά ο Φίλιππος είχε περισσότερα δίκαια, γιατί η δική του γιαγιά ήταν μεγαλύτερη σε ηλικία. Η Αυστριακή πλευρά έφερε το επιχείρημα ότι ο γάμος της δικής τους γιαγιάς βασιζόταν σε συμβόλαια. Η πλευρά του Φιλίππου αντέταξε το επιχείρημα της προίκας που δεν είχε δοθεί στην δική του γιαγιά. Τελικά για να στεφθεί βασιλιάς της Ισπανίας, ο Φίλιππος πρώτα απαρνήθηκε όλα τα δικαιώματα του στον θρόνο της Γαλλίας για τον ίδιο και τους απογόνους του.

▲Με την άνοδο του στον θρόνο πιέστηκε να παραχωρήσει την [[Μινόρκα]] και το [[Γιβραλτάρ]] στην [[Μεγάλη Βρετανία]], τις [[Ισπανικές Κάτω Χώρες]], [[Νάπολη]], [[Μιλάνο]], [[Σαρδηνία]] στους [[Αψβούργοι|Αψβούργους]]. Όλες αυτές οι απώλειες σήμαναν την παρακμή του Ισπανικού βασιλείου, το τέλος της Ισπανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Οι [[Άγγλοι]] θαλασσοκράτορες είχαν ήδη πάρει τα πρωτεία.

▲Παραιτήθηκε από τον θρόνο ([[1724]]) για λογαριασμό του μεγαλύτερου γιου του, [[Λουδοβίκος Φίλιππος της Ισπανίας|Λουδοβίκου]], αλλά όταν αυτός πέθανε από [[ευλογιά]] αναγκάστηκε να επανέλθει στον θρόνο. Βοήθησε τους συγγενείς του Βουρβόνους στον πόλεμο της Πολωνικής και της Αυστριακής διαδοχής, ανακαταλαμβάνοντας την [[Νάπολη]] και την [[Σικελία]] από τους Αυστριακούς και το [[Οράν]] από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]]. Κατάφερε να υπερασπιστεί τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του επιτυχώς τις Ισπανικές κτήσεις στην [[Αμερική|Αμερικάνικη ήπειρο]] από τις επιθέσεις των Άγγλων. Η [[Ισπανία]] άρχιζε πλέον την ανάκαμψη της ύστερα από την παρακμή που είχε υποστεί τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του λόγω των Αψβούργων.

▲Αρρώστησε από [[κατάθλιψη]], που μεγάλωνε καθημερινά τον έφερε σε μια ανεπανόρθωτη μελαγχολία που τον οδήγησε στον θάνατο. Η δεύτερη σύζυγος του, [[Ελισάβετ Φαρνέζε]], τον βοήθησε επιτυχώς και του έκανε και άλλον γιο, τον μέλλοντα βασιλιά της Ισπανίας [[Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας|Κάρολο Γ΄]].

▲Παρέμεινε σε όλη του τη ζωή Γάλλος, δεν ασχολήθηκε καν ούτε με την εκμάθηση της [[ισπανικά|Ισπανικής γλώσσας]], κάνοντας μόνο εικονικά μερικά μαθήματα. Το μοναδικό του μέλημα μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν να μετατρέψει τη [[Μαδρίτη]] σε Γαλλική πόλη. Γι' αυτό και όταν κάηκε το φρούριο ([[1734]]) διέταξε να κατασκευασθούν στην θέση του νέα μεγάλα ανάκτορα στα πρότυπα των [[Βερσαλλίες (παλάτι)|Βερσαλιών]], που δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν πριν τον θάνατο του. Τα ολοκλήρωσε ο γιος του Κάρολος που ήταν και ο πρώτος τους βασιλικός ένοικος.

▲Αξιοσημείωτο γεγονός της βασιλείας του η κατάληψη της Xativa και το κάψιμο της πόλης μετά την μάχη του Αλμάνσα για την Ισπανική διαδοχή κάτι που γιόρτασε με πολλές εκδηλώσεις.

▲[[Αρχείο:PhilipVGoldCoin.jpg|thumb|right|200px|Χρυσό νόμισμα Φιλίππου Ε΄(1743)]]

▲{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Philip V of Spain}}