Ελεύθερο εμπόριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
συλλογική μετάφραση από το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών |
|||
Γραμμή 32:
Η σύλληψη της ιδέας ενός συστήματος ελεύθερου εμπορίου που να συμπεριλαμβάνει πολλά κυρίαρχα κράτη προέκυψε σε πρωτόλεια μορφή στην [[Ισπανική Αποικιακή Αυτοκρατορία|Ισπανική Αυτοκρατορία]] του 16ου αιώνα<ref name="Arrighi1994">{{cite book|author=Giovanni Arrighi|title=The Long Twentieth Century: Money, Power, and the Origins of Our Times|url=https://books.google.com/books?id=cFfKtpgn4fkC|year=1994|publisher=Verso|isbn=978-1-85984-015-3|page=58}}</ref>. Ο Αμερικανός νομοδιδάσκαλος [[Άρθουρ Νούσμπαουμ]] παρατήρησε πως ο Ισπανός θεολόγος [[Φραγκίσκος ντε Βιτόρια|Φρανθίσκο ντε Βιτόρια]] υπήρξε «ο πρώτος που που προέβαλε τις ιδέες -όχι, ωστόσο, και την ορολογία- της ελευθερίας του εμπορίου και της ελευθερίας των θαλασσών<ref name="Nussbaum1947">{{cite book|author=Arthur Nussbaum|authorlink=Άρθουρ Νούσμπαουμ|title=A concise history of the law of nations|url=https://books.google.com/books?id=TxkQAQAAMAAJ|year=1947|publisher=Macmillan Co.|page=62}}</ref>». Ο ντε Βιτόρια στήριξε την υπόθεσή του πάνω σε αρχές του ''jus gentium'' (εθιμικού/ διεθνούς δικαίου)<ref name="Nussbaum1947" />. Ωστόσο, ήταν δύο Βρετανοί, πρώιμοι οικονομολόγοι, ο [[Άνταμ Σμιθ]] και ο [[Ντέηβιντ Ρικάρντο]], που αργότερα ανέπτυξαν την ιδέα του ελεύθερου εμπορίου, και της έδωσαν την σύγχρονη, αναγνωρίσιμη μορφή της.
Οι οικονομολόγοι που υποστήριζαν το ελεύθερο εμπόριο, πίστευαν πως ο λόγος για τον οποίο συγκεκριμένοι μόνο πολιτισμοί ευημερούσαν οικονομικά, ήταν ακριβώς το εμπόριο. Ο Άνταμ Σμιθ, για παράδειγμα, υποδείκνυε το αυξημένο εμπόριο ως την αιτία της άνθησης, όχι μόνο των Μεσογειακών πολιτισμών, όπως η Αίγυπτος, η Ελλάδα και η Ρώμη, αλλά επίσης της Βεγγάλης και της Κίνας. Η μεγάλη και αυξανόμενη ευημερία που απολάμβανε η Ολλανδία αφότου απαλλάχθηκε από την επικυριαρχία της Ισπανικής Αυτοκρατορίας και επεδίωξε πολιτικές ελεύθερου εμπορίου<ref name=Appleby2010>{{Cite book| last = Appleby| first = Joyce| year = 2010 | title = The Relentless Revolution: A History of Capitalism | publisher = W.W. Norton & Company | location = New York, New York}}</ref>, ανέδειξε την διαμάχη μερκαντιλισμού-ελεύθερης αγοράς στο πιο σημαντικό ζήτημα της Οικονομικής Επιστήμης για αιώνες. Στο ίδιο διάστημα, η ιδέα του ελεύθερου εμπορίου έχει αναμετρηθεί με τον [[Μερκαντιλισμός|μερκαντιλισμό]], τον [[Προστατευτισμός|προστατευτισμό]], τον [[απομονωτισμός|απομονωτισμό]], τον [[Κομμουνισμός|κομμουνισμό]], τον λαϊκισμό και άλλες ιδεολογίες.
Το εμπόριο στην αποικιακή Αμερική ελεγχόταν από το Βρετανικό εμπορικό σύστημα μέσω του Νόμου για το Εμπόριο και την Ναυσιπλοΐα (''Act of Trade and Navigation''). Μέχρι την δεκαετία του 1760, λίγοι άποικοι υποστήριζαν ανοιχτά το ελεύθερο εμπόριο, εν μέρει γιατί η επιβολή των ελέγχων δεν ήταν αυστηρή -η Νέα Αγγλία ήταν διαβόητη για το λαθρεμπόριο- αλλά επίσης επειδή οι έμποροι των αποικιών δεν επιθυμούσαν να ανταγωνιστούν τα ξένα αγαθά και τον ξένο εφοπλισμό. Σύμφωνα με τον ιστορικό Όλιβερ Ντίκερσον, η επιθυμία για ελεύθερο εμπόριο δεν συμπεριλαμβανόταν στις αιτίες της [[Αμερικανική Επανάσταση|Αμερικανικής Επανάστασης]]: «Η ιδέα πως οι βασικές εμπορικές πρακτικές του 18ου αιώνα ήταν λανθασμένες» γράφει, «δεν αποτελούσε μέρος της σκέψης της Επαναστατικής ηγεσίας<ref>Dickerson, ''The Navigation Acts and the American Revolution'', σελ. 140.</ref>».
| |||