Η ταινίαΤο '''''Αγάπησα μια πολυθρόνα''''' είναι ελληνική ταινία μεγάλου μήκους του [[1971]] σε σκηνοθεσία [[Ντίνος Δημόπουλος|Ντίνου Δημόπουλου]] και παραγωγή [[Καραγιάννης - Καρατζόπουλος|Καραγιάννης - Καρατζόπουλος Α.Ε.]]. Το σενάριο της ταινίας ήταν του [[Λάκης Μιχαϊλίδης|Λάκη Μιχαϊλίδη]] και βασίζεται στο σενάριο της ρωσικής ταινίας του [[1969]] '''Двенадцать стульев''' <small>(Δώδεκα πολυθρόνες)</small>, στην όποια βασίζεται και η αμερικάνικη ταινία του [[1970]]'''Twelve Chairs''' σε σκηνοθεσία του [[Μελ Μπρουκς]]. Βάση όμως χρονολογίας παραγωγής η πρώτη ταινία που γυρίστηκε με παρόμοια υπόθεση είναι η "''LAS DOCE SILLAS'' <small>(Οι Δώδεκα καρέκλες)"</small>, κουβανικής παραγωγή, το 1962 και σε σκηνοθεσία του Tomás Gutiérrez Alea και σενάριο του ίδιου και του Ugo Ulive. Όλες οι παραπάνω είναι κάποιες από τις δεκάδες διασκευές του ρωσικού μυθιστορήματος του Ilya Ilf. Η μουσική επιμέλεια της ταινίας ήταν του [[Γιώργος Χατζηνάσιος|Γιώργου Χατζηνάσιου]].
Συνολικής διάρκειας 89 λεπτών, η ταινία πραγματεύεται την ιστορία ενός φτωχού νέου που έχοντας πουλήσει τις τέσσερις πολυθρόνες που είχε κληρονομήσει από τη θεία του, μαθαίνει ότι σε μια από αυτές υπάρχουν κοσμήματα.
