Όσβαλντ Σπένγκλερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ''' Όσβαλντ Σπένγκλερ''' (''Oswald Spengler'', Blankenburg am Harz, [[29 Μαΐου]] [[1880]] - Μόναχο, [[8 Μαΐου]] [[1936]]) ήταν [[Γερμανία|Γερμανός]] [[Ιστορία|ιστορικός]] και [[Φιλοσοφία|φιλόσοφος]], ο οποίος σπούδασε [[φυσικές επιστήμες]], μαθηματικά, ιστορία, φιλολογία και [[φιλοσοφία]] στα πανεπιστήμια του [[Μόναχο|Μονάχου]], του [[Βερολίνο|Βερολίνου]] και της [[Χάλλε (Ζάαλε)|Χάλλε]]. Μετά την αναγόρευση του σε διδάκτορα της φιλοσοφίας, το 1904 ύστερα από την εκπόνηση σχετικής διατριβής με θέμα τη διδασκαλία του [[Ηράκλειτος|Ηρακλείτου]], ακολούθησε τη σταδιοδρομία του καθηγητή μέσης εκπαίδευσης, την οποία,όμως εγκατέλειψε το 1911 αναλαμβάνοντας πλέον να διδάσκει ιδιωτικά μαθήματα στο [[Μόναχο]]. Τότε άρχισε να συγγράφει το βιβλίο του ''Der Untergang des Abendlandes. Umrisse einer Morphologie der Weltgeschichte'' (= Η παρακμή της Δύσης), το οποίο εξέδωσε το 1918, όταν η χώρα του, η Γερμανία, εξερχόταν ηττημένη από τον τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Το έργο αυτό, με τη χρησμοειδή γραφή, χάρη στο οποίο ο Όσβαλντ Σπένγκλερ έγινε γνωστός, αποπνέει έντονη την ατμόσφαιρα της [[απαισιοδοξίας]], καθώς, όπως αποφαίνεται ο συγγραφέας του ότι κανένας από τους [[πολιτισμούς]] της ιστορίας - τους οποίους αριθμεί σε οκτώ - δεν είναι αιώνιος, αλλά καθένας τους έχει ζωή διάρκειας περίπου χιλίων ετών, προδικάζει τον αφανισμό του δυτικού πολιτισμού, επισημαίνοντας ως σημάδια κατάρρευσής του την επικρατούσα δύναμη του [[χρήμα]]τος, την κυριαρχία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και την έλλειψη πρωτότυπων διανοουμένων και δημιουργών σε όλους τους τομείς του πολιτισμού και της παιδείας.