|
|εξελίχθηκε σε =
}}
Το '''de Havilland DH.110 Sea Vixen''' ήταν δικινητήριο, διθέσιο αεριωθούμενο [[μαχητικό αεροσκάφος]] το οποίο σχεδιάστηκε στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] την δεκαετία του 1950, για χρήση με τα [[αεροπλανοφόρο|αεροπλανοφόρα]] του [[Βασιλικό Ναυτικό|Βασιλικού Ναυτικού]]. Αποδείχθηκε αποτελεσματικό και παρέμεινε επιχειρησιακό μέχρι την δεκαετία του 1970. Αρχικά παράγονταν από την [[de Havilland]], όμως το 1960 η εταιρεία αυτή έγινε μέρος του Ομίλου [[Hawker Siddeley]] και το αεροσκάφος μετονομάστηκε σε '''Hawker Siddeley Sea Vixen'''.
Το '''de Havilland DH.110 Sea Vixen''' is a [[twin boom]], twin-engined 1950s–60s British two-seat [[jet fighter]] of the [[Fleet Air Arm]] designed by [[de Havilland]] at [[Hatfield, Hertfordshire]]. Developed from an earlier first generation jet fighter, the Sea Vixen was a capable carrier-based fleet defence fighter that served into the 1970s. Initially produced by de Havilland it was later known as the '''Hawker Siddeley Sea Vixen''' after de Havilland became a part of the [[Hawker Siddeley]] Group in 1960. A single example remains airworthy today in the UK and is displayed regularly at airshows.
== Σχεδιασμός και ανάπτυξη ==
The aircraft was designated the ''DH.110'' by de Havilland; a twin-engined all-weather fighter, development of which started in 1946 following discussions with the [[Admiralty]] of its requirements for jet all-weather fighters.<ref name = 'neal 179'>Neal 1960, p. 179.</ref> De Havilland's design shared the [[twin-boom]] layout of the [[de Havilland Vampire]], had an all-metal structure and featured swept wings. It was to be powered by two [[Rolls-Royce Avon]] engines, each capable of {{convert|7,500|lbf|kN|abbr=on}} of thrust, which would allow the aircraft to be supersonic in a shallow dive.<ref name = 'neal 179'/> The DH 110 was the first British two seat combat aircraft to achieve supersonic speed.<ref>[http://books.google.com/books?id=fNwDAAAAMBAJ&pg=PA97&dq=1954+Popular+Mechanics+January&hl=en&sa=X&ei=R9ZJT9CsO4WcgQeiuL2lDg&ved=0CD4Q6AEwAzgU#v=onepage&q=1954%20Popular%20Mechanics%20January&f=true "British two-seat fighter to attain speed of sound."] ''Popular Mechanics'', March 1955, p. 97.</ref> Armament was to be four 30 mm [[ADEN cannon]]s. In January 1947, [[List of Air Ministry specifications#1940-1949|specifications N.40/46 and F.44/46]] were issued by the British [[Air Ministry]] for similar night-fighters to equip the Fleet Air Arm (FAA) and [[Royal Air Force]] (RAF),<ref name = 'neal 179'/> with nine prototypes being ordered for the RAF (together with four of the competing [[Gloster Javelin]]) and four prototypes for the Fleet Air Arm.<ref name="AI ap91 p194">Birtles 1991, p. 194.</ref><ref name="Jackson dh p470">Jackson 1987, p. 470.</ref> In 1949, however, the Royal Navy decided to buy the [[de Havilland Sea Venom]], which as a development of an existing type was cheaper and available quickly to meet its immediate needs for a jet-powered night fighter to replace its piston-engined [[de Havilland Sea Hornet]]s, while the RAF cut its order back to two prototypes.<ref name = 'neal 179'/> Despite this, de Havilland continued with the project.<ref name="AI ap91 p195 8">Birtles 1991, pp. 195, 198.</ref>
[[File:De Havilland DH.110 WG236 in flight c1952.jpg|thumb|left|The DH.110 prototype ''WG236'', in 1952.]]
Το Sea Vixen ήταν ένα δικινητήριο μαχητικό παντός καιρού, η ανάπτυξη του οποίο ξεκίνησε το 1946 κατόπιν σχετικών συζητήσεων με το Ναυαρχείω.<ref name = 'neal 179'>Neal 1960, p. 179.</ref> Διατηρούσε το ουραίο διάταξης "[[twin-boom]]" του [[de Havilland Vampire]], ήταν ολομεταλλικής κατασκευής και είχε οπισθοκλινείς πτέρυγες. Θα προωθούνταν από δύο κινητήρες [[Rolls-Royce Avon]], ικανών να παρέχουν μέγιστη ώση {{convert|7,500|lbf|kN|abbr=on}} έκαστος, ώστε το αεροσκάφος να μπορεί να σπάσει το φράγμα του ήχου σε βύθιση χωρίς μεγάλη κλίση.<ref name = 'neal 179'/> Το DH 110 ήταν το πρώτο διθέσιο βρετανικό πολεμικό αεροσκάφος που έφτασε σε υπερηχητικές ταχύτητες.<ref>[http://books.google.com/books?id=fNwDAAAAMBAJ&pg=PA97&dq=1954+Popular+Mechanics+January&hl=en&sa=X&ei=R9ZJT9CsO4WcgQeiuL2lDg&ved=0CD4Q6AEwAzgU#v=onepage&q=1954%20Popular%20Mechanics%20January&f=true "British two-seat fighter to attain speed of sound."] ''Popular Mechanics'', March 1955, p. 97.</ref> Ο οπλισμός θα αποτελούνταν από τέσσερα [[πυροβόλο ADEN|πυροβόλα ADEN]] των 30 mm. Τον Ιανουάριο του 1947 το Υπουργείο Αεροπορίας εξέδωσε τις απαιτήσεις N.40/46 και F.44/46 για την ανάπτυξη παρόμοιων μαχητικών που θα εξόπλιζαν τα Σμήνη νυχτερινής δίωξης της [[RAF]] καθώς και την αεροπορία του Βασιλικού Ναυτικού [[Fleet Air Arm]].<ref name = 'neal 179'/> Παραγγέλθηκαν εννέα πρωτότυπα για την Αεροπορία (μαζί με τέσσερα από το ανταγωνιστικό [[Gloster Javelin]]) και ακόμη τέσσερα για το Ναυτικό.<ref name="AI ap91 p194">Birtles 1991, p. 194.</ref><ref name="Jackson dh p470">Jackson 1987, p. 470.</ref> Παρόλα αυτά το 1949 το Ναυτικό αποφάσισε να προχωρήσει στην προμήθεια του [[de Havilland Sea Venom]], το οποίο ήταν εξέλιξη υπάρχοντος μαχητικού και κατά συνέπεια φθηνότερο και γρηγορότερα διαθέσιμο για την άμεση αντικατάσταση των ελικοφόρων [[de Havilland Sea Hornet]].<ref name="AI ap91 p195 8" /> Η RAF επίσης περιορίστηκε στην προμήθεια μόνο δύο πρωτοτύπων..<ref name = 'neal 179'/> Παρά τις δυσκολίες, η de Havilland συνέχισε την ανάπτυξη του Vixen.<ref name="AI ap91 p195 8">Birtles 1991, pp. 195, 198.</ref>
Το αρχικό πρωτότυπο ολοκληρώθηκε στο [[αεροδρόμιο του Χάτφιλντ]] (Hatfield) και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 26 Σεπτεμβρίου 1951 με χειριστή των Τζων Κάνινγκχαμ (John Cunningham).<ref name="Jackson dh p470"/> Οι επιδόσεις του αεροσκάφους ξεπέρασαν τις προσδοκίες και από το επόμενο έτος πετούσε τακτικά σε υπερηχητικές ταχύτητες.<ref name = 'neal 179'/> Το όλο πρόγραμμα υπέστη σοβαρότατο πλήγμα όταν στις 6 Σεπτεμβρίου 1952, κατά την διάρκεια πτητικής επίδειξης στο [[Αεροπορικό Σαλόνι του Φάνρμπορω]] (Farnborough Airshow),<ref name = 'BBC archive'>[http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/september/6/newsid_2981000/2981786.stm "On This Day - 1952: Dozens die in air show tragedy."] ''BBC News,'' 2008.</ref> το αεροσκάφος αποσυντέθηκε έπειτα από επίδιεξη της δυνατότητας του να σπάσει το φράγμα του ήχου.<ref name = 'BBC archive'/> Τριάντα ένα άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του διμελούς πληρώματος, έχασαν την ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα.<ref name = 'BBC archive'/> Το γεγονός αυτό οδήγησε στον ριζικό επανασχεδιασμό των κανονισμών ασφαλείας για τις αεροπορικές επιδείξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.<ref name = 'BBC archive'/>
The first prototype was built and first flown at [[Hatfield Aerodrome]] on 26 September 1951 piloted by [[John Cunningham (RAF officer)|John Cunningham]];<ref name="Jackson dh p470"/> the aircraft's performance exceeded expectations, and by the following year it was regularly flying faster than the [[sound barrier|speed of sound]].<ref name = 'neal 179'/> However, tragedy struck while the aircraft was being demonstrated at the [[Farnborough Airshow]] on 6 September 1952.<ref name = 'BBC archive'>[http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/september/6/newsid_2981000/2981786.stm "On This Day - 1952: Dozens die in air show tragedy."] ''BBC News,'' 2008.</ref> Following a demonstration of its ability to break the sound barrier, [[1952 Farnborough Airshow DH.110 crash|the aircraft disintegrated]], killing 31 people, including the crew of two: test pilot and record breaker [[John Derry]] and Tony Richards.<ref name = 'BBC archive'/> The failure was traced to faulty design of the end sections of the [[Spar (aviation)|main spar]], which resulted in the outer ends of the wings shearing off during a high-rate turn. The subsequent shift in the DH.110's [[centre of lift]] caused the aircraft to lurch violently, creating forces of over 12 [[g-force|g]], resulting in the cockpit and tail sections breaking away and the engines being torn from the airframe. One of the engines hit an area crowded with spectators at the end of the runway, causing the majority of casualties. Other spectators were injured by debris from the cockpit landing close to the main spectator enclosures alongside the runway. This incident led to a restructuring of safety regulations for air shows in the UK, and no member of the public died as a result of a UK airshow demonstration flight for more than 62 years, until the 22 August [[2015 Shoreham Airshow crash]] of a [[Hawker Hunter]] killed eleven.<ref name = 'BBC archive'/>
[[File:DH.110 20X XF828 FAR 10.09.55 edited-3.jpg|thumb|right|The third semi-navalised prototype demonstrating at the 1955 Farnborough Air Show]]
OwingΕξαιτίας toτης theκαταστροφής firstτου prototypeαρχικού crashingπρωτοτύπου, modificationsόλες wereοι madeαναγκαίες toαλλαγές theενσωματώθηκαν secondστο prototypeδεύτερο αεροσκάφος, includingπου theπέταξε fittingγια ofπρώτη anφορά [[Stabilator|all-movingτρία tailplane]]χρόνια αργότερα, theτον modifiedΙούλιο aircraft not flying again until Julyτου 1954.<ref name="Jackson dh p471">Jackson 1987, p. 471.</ref> ByΗ thisΑεροπορία time, the RAF hadείχε abandonedεν itsτω interestμεταξύ inεγκαταλείψει theτο DH.110, choosingεπιλέγοντας insteadτο theανταγωνιστικό [[Gloster Javelin]],<ref>Neal 1960, pp. 179–180.</ref> butόμως theη Fleet Air Arm decided to adopt the DH.110 toαποφάσισε replaceνα itsτο interimεντάξει Seaσε Venomsυπηρεσία.
InΚατασκευάστηκε 1955,πρωτότυπο aπου semi-navalisedενσωμάτωνε variantαναγκαίες wasαλλαγές producedκαι asεξοπλισμό aγια prototype,χρήση includingεπί changesτων of the leading edge profile and strengthening of the wings,αεροπλανοφόρων.<ref name = 'neal 180'>Neal 1960, p. 180.</ref> makingΑυτό itsπραγματοποίησε firstτην flightπαρθενική fromτου deπτήση Havilland'sαπό factory airfield atτο [[Christchurch Airfield|Christchurchαεροδρόμιο]] onτης 20de JuneHavilland 1955.στο TheChristchurch followingστις year,20 theΙουνίου aircraft1955. ''XF828''Το madeεπόμενο itsέτος firstπραγματοποίησε arrestedτην deckπρώτη landingτου onπροσνήωση theστο fleetαεροπλανοφόρο aircraft[[HMS carrierArk {{HMSRoyal (R09)|HMS ''Ark Royal|R09|6}}'']].<ref name="AI ap91 p198-9">Birtles 1991, pp. 198–199.</ref> TheΤο firstπρώτο trueπλήρες Sea Vixen, theτο ''Sea Vixen FAW.20'' (fighter all-weather, laterπέταξε redesignatedγια ''FAW.1''),πρώτη firstφορά flew onστις 20 MarchΜαρτίου 1957;,<ref name = 'neal 180'/> andενώ onστις 2 JulyΙουλίου 1959, theσχηματίστηκε firstτο Seaπρώτο Vixenσμήνος που ήταν εξοπλισμένο equippedμε squadronτον formedτύπο.<ref name="Jackson dh p472">Jackson 1987, p. 472.</ref>
Την περίοδο 1957-62 η παραγωγή τους γίνονταν από την de Havilland σε εργοστάσιο στο Christchurch, το οποίο κατά την διάρκεια του [[ΒΠΠ|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]] άνηκε στην [[Airspeed Ltd.|Airspeed]] Ltd. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε άλλο εργοστάσιο της de Havilland στο [[Hawarden]], κοντά στο [[Τσέστερ]] (Chester).
Production Sea Vixens were first built by de Havilland at the former [[World War II]] [[Airspeed Ltd.|Airspeed]] Ltd. '[[shadow factory]]' at Christchurch near Bournemouth from March 1957 to August 1962 when production was transferred to another de Havilland factory at [[Hawarden]], near [[Chester]].
[[File:sea vixens refuelling arp.jpg|thumb|right|Two Sea Vixen FAW.1 (XJ571 & XN694) of 899 Sqn, one refuelling the other at a 1960s Farnborough Air Show]]
|
