Κούμανι Ηλείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
 
Είναι ένα καταπράσινο μέρος, το οροπέδιο της [[Φολόη|Φολόης]] (γνωστό από την αρχαιότητα από τον κένταυρο [[Κένταυροι|Φόλο]]), που σκεπάζεται από μεγάλο δάσος [[βελανιδιά|βελανιδιάς]], περιβάλλεται από άγονα πετρώδη βουνά, γύρω του βρίσκονται δύο μεγάλες χαράδρες που τις διασχίζουν δυο ποτάμια, η Γκούρα και το Κουμανέικο ποτάμι. Ακριβώς δίπλα είναι το μεγάλο δάσος του από βελανιδιές, η λεγόμενη [[Κάπελη]].
 
==Ιστορία==
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το χωριό δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα όταν ήρθε στην περιοχή ο [[Οικογένεια Καντακουζηνών|Ιωάννης Καντακουζηνός]] με τον στρατό του που περιελάμβανε άντρες από την φυλή των Κουμαναίων<ref name="Kanel">Χρήστος Θ. Κανελλάκης, ''Το Μοίραλι από το 1561 έως σήμερα'', Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2010, ISBN 978-960-6684-64-7, σελίδες 398 - 399</ref>. Κάποιοι από αυτούς τους στρατιώτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα αρχικά στην [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]] στο σημερινό [[Κούμανι Αχαΐας]] κι έπειτα στην περιοχή όπου οίκισαν το χωριό δίνοντας του το σημερινό του όνομα<ref name="Kanel"/>.
 
Υπήρξε μεγάλη ανάπτυξη κατά την περίοδο της [[τουρκοκρατία|τουρκοκρατίας]] και μετά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50. Οι κάτοικοι έλαβαν μέρος σε όλους τους αγώνες τις πατρίδας. Το 1821 δημιούργησε τέτοιο μύθο η αγωνιστικότητα των κατοίκων που ακόμη και οι σημερινές γενιές λένε την παροιμία : "Κούμανι και [[Αντρώνι]] ο Θεός να σε γλιτώνει". Αυτή και μόνο η παροιμία μας δείχνει την αγωνιστικότητα των κατοίκων. Από το Κούμανι ήταν και ο γνωστός οπλαρχηγός της Κάπελης Παπά-Κοσμάς Ζώρας Κουμανιώτης<ref>{{cite news|url=http://www.antroni.gr/index.php?view=article&catid=26&id=260%3A2009-03-16-22-13-45&format=pdf&option=com_content&Itemid=54|title=Από Κούμανι κι Αντρώνι, ο Θεός να σε γλυτώνει|language=|publisher=Εφημερίδα Πρωινή|date=02-03-2009|accessdate=16-08-2012}}</ref>. Το Κούμανι και κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου προσέφερε στην πατρίδα γενναίους άντρες.
 
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια παρακμή και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εσωτερικό και εξωτερικό. Ο πληθυσμός του μειώθηκε σημαντικά και έτσι σήμερα είναι μόνο 450 μόνιμοι κάτοικοι. Οι χωριανοί που έχουν μεταναστεύσει επισκέπτονται τακτικά το χωριό. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την [[κτηνοτροφία]], γεωργία και πολλοί από αυτούς είναι τεχνίτες, οικοδόμοι.
 
==Ιστορία==
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το χωριό δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα όταν ήρθε στην περιοχή ο [[Οικογένεια Καντακουζηνών|Ιωάννης Καντακουζηνός]] με τον στρατό του που περιελάμβανε άντρες από την φυλή των Κουμαναίων<ref name="Kanel">Χρήστος Θ. Κανελλάκης, ''Το Μοίραλι από το 1561 έως σήμερα'', Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2010, ISBN 978-960-6684-64-7, σελίδες 398 - 399</ref>. Κάποιοι από αυτούς τους στρατιώτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα αρχικά στην [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]] στο σημερινό [[Κούμανι Αχαΐας]] κι έπειτα στην περιοχή όπου οίκισαν το χωριό δίνοντας του το σημερινό του όνομα<ref name="Kanel"/>.
 
==Δείτε επίσης==