Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Όσιος Πορφύριος γεννήθηκε στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1906]] στο χωριό [[Άγιος Ιωάννης Εύβοιας|Άγιος Ιωάννης]] του σημερινού [[Δήμος Ταμιναίων|Δήμου Ταμιναίων]] της [[Νομός Ευβοίας|Εύβοιας]]. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης και από πολύ νωρίς έδειξε έφεση προς το μοναχισμό. Έτσι, σε ηλικία [[13]] χρόνων και έχοντας τελειώσει μόνο την Β' Δημοτικού, μετέβη στη [[Σκήτη Αγίας Τριάδος|Σκήτη της Αγίας Τριάδος]], τα γνωστά "Καυσοκαλύβια" του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]], όπου έζησε τα επόμενα 6 περίπου χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, λαμβάνοντας το όνομα Νικήτας. Κατόπιν, λόγω σοβαρής ασθένειας, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Εύβοια, όπου και εγκαταστάθηκε στην [[Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας|Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας]], στο Αυλωνάρι της Εύβοιας.

Σε ηλικία [[20]] ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του [[Ιερά Μονή Όρους Σινά|Σινά]] Πορφύριο, ο οποίος αναγνωρίζοντας σε αυτόν πνευματικά χαρίσματα, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός. Τα επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του [[Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας|Αγίου Χαραλάμπους Λευκών]] έγινε γυναικείο, ο π. Πορφύριος εγκαταστάθηκε στη Μονή [[Μονή Αγίου Νικολάου Ευβοίας|Αγίου Νικολάου]], στην [[Άνω Βάθεια Εύβοιας|Άνω Βάθεια]] του σημερινού [[Δήμος Αμαρυνθίων|Δήμου Αμαρυνθίων]], επίσης στην [[Νομός Ευβοίας|Εύβοια]].

Το [[1940]], σε ηλικία [[34]] ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου στις [[12 Οκτωβρίου]] διορίστηκε ως Εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών στην Ομόνοια.