Χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 133:
Όπως καταδεικνύεται από την ιστορική αναδρομή, στην Ελλάδα υπάρχει μακρά παράδοση αλληλοεξάρτησης Κράτους και Εκκλησίας, ήδη από την ίδρυση του Κράτους το [[1832]], και πολυεπίπεδη ανάμειξη του ενός στο άλλο και αντιστρόφως. Το θέμα του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους επανέρχεται κατά περιόδους με διάφορες αφορμές στην πολιτική επικαιρότητα, χωρίς όμως αυτό να οδηγεί σε ουσιώδη μεταβολή του status quo.
Κατά τη συζήτηση για την ψήφιση του Συντάγματος του [[1975]], ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δηλώσει: «''Πιστεύουμε στον πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας. Αυτό είναι το συμφέρον και της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Πρέπει η Εκκλησία να πάψει να είναι παράρτημα του Κράτους, χωρίς βέβαια να γίνει Κράτος εν Κράτει''<ref name=topontiki182>{{cite book|last=Καραγιάννης|first=Γιώργος|title=Εκκλησία και Κράτος 1833-1997|year=1997|publisher=Το Ποντίκι|location=Αθήνα|isbn=9608402492|pages=182}}</ref>». Ο τότε Υπουργός Παιδείας [[Παναγιώτης Ζέπος]] δήλωνε: «''...υπό τας παρούσας συνθήκας και λόγω της παραδόσεως που υπάρχει, κατά την οποίαν υπάρχει στενή σχέσις μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, είναι δύσκολον να εκφύγωμεν αυτήν την στιγμήν από το κρατούν σύστημα της νόμω κρατούσης Πολιτείας''<ref>Πρακτικά Βουλής των Ελλήνων, συνεδρίαση 23ης Απριλίου 1975</ref>».
Σύμφωνα με το [[Σύνταγμα της Ελλάδος 1975|ισχύον Σύνταγμα]], επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι «''η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού''» (άρθρο 3). Το άρθρο 13 απαγορεύει τον [[Προσηλυτισμός|προσηλυτισμό]]. Το άρθρο 14 ορίζει ότι «''Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση (εφημερίδων και άλλων εντύπων), με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλοφορία (...) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας''». Το άρθρο 16 ορίζει ότι στους σκοπούς της Παιδείας περιλαμβάνεται και η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης. Το άρθρο 33 ορίζει ρητώς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται «''στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας''», ενώ το άρθρο 59 ορίζει αντίστοιχο όρκο για τους βουλευτές, προβλέποντας ειδικό όρκο για «''αλλόθρησκους ή ετερόδοξους''<ref>{{cite book|last=Καραγιάννης|first=Γιώργος|title=Εκκλησία και Κράτος 1833-1997|year=1997|publisher=Το Ποντίκι|location=Αθήνα|isbn=9608402492|pages=181}}</ref>».
Ένα πλέγμα νόμων ρυθμίζει ειδικότερα θέματα, πάντα σε ένα καθεστώς αλληλοεξάρτησης, όπως την μισθοδοσία των κληρικών από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, τις ατέλειες εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, την απαλλαγή των μοναχών από τη στράτευση. Τέλος, πολλές επίσημες τελετές και αργίες δημοσίων υπηρεσιών καθορίζονται από το τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας<ref
===Ηνωμένες Πολιτείες===
| |||