Μαγιορδόμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Οι Μαγιορδόμοι κατείχαν την πραγματική εξουσία να λαμβάνουν αποφάσεις που επηρέαζαν το βασίλειο, ενώ οι βασιλιάδες είχαν περιοριστεί κυρίως σε εθιμοτυπικό ρόλο, κάτι που τους καθιστούσε σχεδόν διακοσμητικά στοιχεία (''rois fainéants'', "βασιλιάς τεμπέλης"). Το αξίωμα του Μαγιορδόμου μπορεί να συγκριθεί ως ισοδύναμο με αυτό του Πέσβα (ή Πεσβά), του [[Σόγκουν]] ή του [[Πρωθυπουργός|Πρωθυπουργού]], αξιώματα τα οποία έχουν το χαρακτηριστικό ότι είναι η πραγματική δύναμη πίσω από έναν εθιμοτυπικό μονάρχη.
 
Στην Αυστρασία το αξίωμα του Μαγιορδόμου είχε γίνει κληρονομικό της οικογένειας των [[Πεπινίδες|Πεπινιδών]]. Το 687, μετά από νίκη του επί του δυτικού βασιλείου της [[Νευστρία]]ς, ο [[Πεπίνος του Χέρσταλ]] πήρε τον τίτλο του Δούκα των Φράγκων, για να τονίσει την αύξηση της εξουσίας του. Ο γιος και διάδοχός του, [[Κάρολος Μαρτέλος]], έπαψε να ασχολείται με το ''façade'', τηντον ''επίφαση'' βασιλιά, και τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ηγεμονίας του (743–47) ήταν ουσιαστικά ο βασιλιάς, καθώς ο προκάτοχός του είχε πεθάνει χωρίς να ορίσει διάδοχο.
 
==Πηγές==