Φυσική στερεάς κατάστασης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Φυσική Στερεάς Κατάστασης''' (ΦΣΚ) είναι ο κλάδος εκείνος της [[Φυσική|Φυσικής]] που μελετά τις ιδιότητες της ύλης σε [[Στερεό|στερεά φάση]] μέσω μεθόδων όπως η [[Κβαντομηχανική]], η [[Κρυσταλλογραφία]], ο [[Ηλεκτρομαγνητισμός]] και η [[Μεταλλουργία]]. Αποτελεί επίσης τον μεγαλύτερο κλάδο της [[Φυσική συμπυκνωμένης ύλης|φυσικής συμπυκνωμένης ύλης]]. Η Φυσική Στερεάς Κατάστασης ασχολείται με την μελέτη των μακροσκοπικών ιδιοτήτων των στερεών υλικών ως αποτέλεσμα των ιδιοτήτων των ατόμων από τα οποία αποτελούνται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ΦΣΚ να αποτελεί το θεωρητικό υπόβαθρο της [[Επιστήμη των υλικών|επιστήμης υλικών]], παρέχοντας τις βασικές έννοιες από τις οποίες αναπτύχθηκαν η τεχνολογία των [[ημιαγωγός|ημιαγωγών]], οι [[τρανζίστορ|κρυσταλλοτρίοδοι]] και μετέπειτα οι σημερινοί [[ηλεκτρονικός υπολογιστής|ηλεκτρονικοί υπολογιστές]].

 

* Ε. Ν. Οικονόμου, ''Φυσική Στερεάς Κατάστασης'' Τόμοι Ι & ΙΙ (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2010).

 

 

{{Κλάδοι της Φυσικής}}