Ιώσηπος Μοισιόδακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 16:
Εκτός από καθήκοντα σχολάρχη, διδάσκει νεότερα μαθηματικά και φυσική. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1765 προετοιμάζοντας τις παραδόσεις του, μεταφράζει το έργο ''Στοιχεία Γεωμετρίας'' του Andre Tacquet.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 78</ref> Φιλοσοφία διδάσκει βασιζόμενος στο έργο του Μουαρτόρι.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 88</ref>
Κατά την περίοδο της σχολαρχίας του ενεπλάκη σε ιδεολογική έριδα με κάποιον ιερωμένο λόγιο για την αξία της νεότερης φιλοσοφίας, καθώς ο δεύτερος υποστήριζε αριστοτελικές απόψεις για θέματα φυσικής και κατηγορούσε τον Μοισιόδακα για ''λατινοφροσύνη''<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 89-90</ref> λόγω της προτίμησης που έδειχνε στην ευρωπαϊκή παιδεία.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 102</ref>
Η σκληρή εργασία του κλόνισε την υγεία του και την επόμενη άνοιξη αρρώστησε από φυματίωση και έτσι παραιτήθηκε από τη σχολαρχία.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 88</ref> Στις παραμονές της έκρηξης του [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1768-1774)|Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-1774)]] βρίσκεται στο [[Βουκουρέστι]], πιο νότια και πιο θερμά από το ανθυγιεινό κλίμα του Ιασίου.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 93</ref> Συντάσσει μια γεωγραφική πραγματεία και ζητά την οικονομική αρωγή του [[Εφραίμ Β΄ Ιεροσολύμων]] αλλά είτε λόγω του περιεχομένου του έργου, είτε λόγω της εσπευσμένης αναχώρησής του λόγω των πολεμικών συνθηκών δεν τον βοηθάει.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 94-95</ref>[[File: Патриарх Иерусалимский Ефрем II.jpg|thumb|right|160px|Ο [[Εφραίμ Β΄ Ιεροσολύμων]]. Ο Μοισιόδακας του ζήτησε οικονομική αρωγή για την έκδοση της γεωγραφικής του πραγματείας.
Βιοπορίζεται από την παράδοση ιδιωτικών μαθημάτων σε οίκους αρχόντων και ευγενών της φαναριώτικής κοινωνίας, ενώ επιδίδεται στη μελέτη των μαθηματικών και φυσικών επιστημών και τη συγγραφή.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 95-96</ref>
Το 1776 επιστρέφει στο Ιάσιο αναζητώντας υποστήριξη από τον Γρηγόριο Αλέξανδρο Γκίκα, αλλά και γιατί προσκλήθηκε να αναλάβει τη θέση του σχολάρχη στην Αυθεντική Ακαδημία μετά την αποχώρηση του από αυτήν [[Νικηφόρος Θεοτόκης|Νικηφόρου Θεοτόκη]].<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 97</ref>
Διδάσκει για τέσσερις μήνες: οι παραδόσεις του είναι καθημερινές και εναλλάσσονται κάθε δεύτερη μέρα στα θέματα των μαθηματικών και της γεωγραφίας. Δίνει είκοσι επτά παραδόσεις για τη γεωγραφία και είκοσι οκτώ για την αριθμητική.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 100</ref>Στη διάρκεια της δεύτερης σχολαρχίας του καθιερώνει τη νέα ελληνική ως γλώσσα της διδασκαλίας, εγκατέλλειψε τη μέθοδο του Θεόφιλου Κορυδαλλέα και δίδαξε φιλοσοφία με νέες μεθόδους (εισαγωγή των μαθηματικών και και των θετικών επιστημών) κάνοντας χρήση πειραμάτων και εποπτικών οργάνων.<ref>Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, Ελληνικκά σχολεία στην περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας (1453-1821), εκδ.Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1991, σελ.217</ref>
Στην δεύτερη φάση της δράσης του στο Ιάσιο δέχεται νέα πολεμική από τους φορείς της παράδοσης αριστοτελικούς για τη διδασκαλία των μαθηματικών<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 102-103</ref>, αλλά και για τις γλωσσικές του αντιλήψεις συνδέοντάς τες με το γεγονός της εθνικής του καταγωγής.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 104-105</ref>
Η υπονομευτική δράση προέρχεται από έναν συνάδελφό του στην Ακαδημία, καθηγητή της γραμματικής και οπαδού της παραδοσιακής παιδείας. Εξωθείται έτσι να υποβάλει την παραίτησή του.<ref>Τον διαδέχεται ο Προκόπιος ο Πελοποννήσιος στην σχολαρχία. Στο: Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 105-106</ref> Όμως πριν αποχωρήσει δημοσιεύει τις χειρόγραφες παραδόσεις του και ζητάει να τις προσυπογράψουν οι μαθητές του ως γνήσιες καταγραφές των μαθημάτων του.<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ''Ιώσηπος Μοισιόδαξ. Οι συντεταγμένες της βαλκανικής σκέψης τον 18ο αιώνα'', Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1985, σελ. 107</ref>
| |||