Ρόμπερτ Μπούνζεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1833 ο Μπούνσεν γίνεται καθηγητής και δημιουργεί εργαστήρια που αφορούσαν τα μεταλλικά άλατα του [[Αρσενικό (χημικό στοιχείο)|αρσενικώδους οξέος.]]. Το 1836 άρχισε να κάνει μαθήματα στο Πολυεθνικό Σχολείο του Κάσσελ, μαζί με τον [[Φρίντριχ Βέλερ]]. Εκεί παρέμεινε για τρία χρόνια, και στην συνέχεια πηγαίνει στο πανεπιστήμιο του [[Μάρμπουργκ]]. Από εκεί άρχιζε να ασχολείται και να κάνει πειράματα με [[κακοδύλιο]] (οργανική ένωση του αρσενικού). Από το 1841 και μετά έγινε γνωστός για τη χρήση του κακοδυλίου επειδή είναι μια ουσία άκρως τοξική και μπορεί να μολύνει πολύ τον αέρα. Ο Μπούνσεν έχει βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος με τον θάνατο, αφού παραλίγο να πεθάνει από το το κακοδύλιο την ώρα που πειραματιζόταν με αποτέλεσμα να μείνει σχεδόν τυφλός από το αριστερό μάτι. Το 1841, επίσης, κατασκευάζει μια μπαταρία στην οποία έδωσε και το επώνυμό του. Μετά από δέκα χρόνια πηγαίνει στο πανεπιστήμιο του [[Μπρεσλάου]] για να διδάξει.

Το 1859 τελειώνει η συνεργασία του με τον Ρόσκο και συνεργάζεται με τον [[Γκούσταβ Κίρχοφ]]. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς επινοεί, μαζί με τον Ρώσο χημικό, μια πρωτότυπη φασματοσκοπική μέθοδο. Χρησιμοποίησαν νάτριο, λίθιο και [[κάλιο]].