Αλεσσάντρο Καλιόστρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ίδρυσε τεκτονική στοά στην [[Χάγη]]. Έκανε ταξίδια σε [[Ρωσία]], [[Γερμανία]] και [[Γαλλία]] και ισχυριζόταν ότι θεράπευε μέσω μαγνητισμού.
 
Ενώ βρισκόταν στο [[Παρίσι]], η φήμη του απλώθηκε και του πρότειναν να γίνει γιατρός του [[Βενιαμίν Φραγκλίνος|Βενιαμίν Φραγκλίνου]]. Διώχθηκε ποινικά μετά την εμπλοκή του στην υπόθεση με το αδαμάντινο περιδέραιο της Βασίλισσας [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρίας Αντουανέτας]] και φυλακίστηκε για 9εννέα μήνες στη [[Βαστίλη]], για απάτη. Τελικά αθωώθηκε, καθώς δε βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία για την ενοχή του.
 
Παρόλ' αυτά, τον έδιωξαν από τη [[Γαλλία]] και πήγε στην [[Αγγλία]], όπου και κατηγορήθηκε πως ήταν ο κακοποιός Τζουζέππε Μπάλσαμο (Giuseppe Balsamo), για να το διαψεύσει ο ίδιος ενώπιον του αγγλικού λαού και να του ζητήσουν και συγγνώμη όσοι τον είχαν κατηγορήσει.
 
Ο Καλιόστρο πήγε στη [[Ρώμη]] και έπεσε σε παγίδα κατασκόπων της Ιεράς Εξέτασης, οι οποίοι είχαν παρουσιαστεί με σκοπό δήθεν να τους μυήσει σε τεκτονικές τελετές. Ο ΚαλλιόστροΚαλιόστρο σχεδίαζε να συστήσει τεκτονική ομάδα μέσα στη [[Ρώμη]]. Αυτή του η πρωτοβουλία δε σχετιζόταν τόσο με τη δίψα για τις καινοτόμες ιδέες αλλά με ζητήματα επιβίωσης: οικονομικά στο χείλος της καταστροφής και έχοντας ενεχυριάσει τα κοσμηματακοσμήματα της συζύγου του, χωρίς να είναι κανείς πρόθυμος να του κάνει πίστωση αποφάσισε να συγκροτήσει μία τεκτονική στοά, οι οικονομικές εισφορές των μελών της οποίας θα μποορύσανμπορούσαν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλευσηςεκμετάλλευσης από τον ίδιο και θα του εξασφάλιζαν ζωή άνετη<ref name=Ruffo>Giusepe Ruffo,«Καλλιόστρο. Ο διάσημος τυχοδιώκτης»,''Ιστορία Εικονογραφημένη'', τευχ. 55 (Ιανουάριος 1973), σελ. 98-103</ref>. Είχε προηγηθεί καταγγελία από τη Λορέντζα Φελτσιάνι, γνωστή και ως Σεραφίνα, σύζυγο του Καλιόστρο, για την όλη δράση του, καταγγελία που έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου 1789. Συνελήφθη στις [[27 Δεκεμβρίου]] [[1789]], φυλακίστηκε στο [[Κάστρο των Αγγέλων]] (Castel Sant' Angelo)<ref name=Ruffo/> και, λίγο μετά, καταδικάστηκε με απόφαση που εκδόθηκε στις 7 Απριλίου 1791 σε θάνατο ως τέκτονας. Αργότερα ο [[Πάπας]] Πίος Στ' μετέτρεψε την ποινή του σε ισόβια δεσμά.
 
Μετά την απόπειρα δραπέτευσής του, οδηγήθηκε στις φυλακές του [[Σαν Λέο]], στην Εμίλια-Ρομάνια της Ιταλίας, όπου και πέθανε στις 26 Αυγούστου το [[1795]]<ref name=Ruffo/>.
 
Μετά την απόπειρα δραπέτευσής του, οδηγήθηκε στις φυλακές του Σαν Λέο, στην Εμίλια-Ρομάνια της Ιταλίας, όπου και πέθανε στις 26 Αυγούστου το [[1795]]<ref name=Ruffo/>.
==Η προσληψή του==
Τρεις είναι κυριότερες απόψεις γύρω από την ''αινιγματική'' αυτή φυσιογνωμία του 18ου αιώνα: Αρχικά ότι ήταν [[μαγεία|μάγος]], εχθρός του Θεού, κατόπιν φιλελεύθερο πνεύμα και τέλος θύμα της Ιεράς Εξέτασης και της πολιτικής αντίδρασης που εξαπολύθηκε στην Ιταλία μετά την έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης.<ref name=Ruffo/>
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
==Πηγή==
*Giusepe Ruffo, «Καλλιόστρο. Ο διάσημος τυχοδιώκτης», ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', τευχ. 55 (Ιανουάριος 1973), σελ.98-103