Άγιος Νικόλαος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους (από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]]) χριστιανούς, διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.
 
Κατά τους διωγμούς του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]] υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά τηντον κοίμησήθάνατο του.
 
Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.
Γραμμή 30:
Το [[325]] μ.Χ έλαβε μέρος στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α' Οικουμενική Σύνοδο]], που έγινε στη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]] της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]], και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του [[Άρειος|Αρείου]]. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον φυλάκισε. Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα.
 
== ΗΟ κοίμησήθάνατος του ==
Ο άγιος Νικόλαος απεδήμησε ειρηνικά στις [[6 Δεκεμβρίου]] του έτους [[343]]. Μετά τηντον κοίμησήθάνατο του ονομάστηκε «μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν [[άγιο μύρο]], όπως και άλλων αγίων. Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της Λυκίας έως και τον [[11ος αιώνας|ενδέκατο αιώνα]], όπου το [[1087]] κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα μετέφεραν στην [[Ιταλία]], στην πόλη [[Μπάρι]], όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Λέγεται ότι κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυμούσαν από την ευωδία του μύρου αυτού.<br />
Η μνήμη του γιορτάζεται στις [[6 Δεκεμβρίου]] τόσο από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη]], όσο και από την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]].