Γιώτα Λύδια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
'''ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ '70-΄80''' '''-<nowiki/>'90'''
 
Στα τέλη του 60 και αρχές του 70 τα πράγματα στο τραγούδι αλλάζουν προς το χειρότερο για τους παλιούς ερμηνευτές έτσι η Λύδια αποσύρεται από τα μαγαζιά και αρραιώνειαραιώνει την δισκογραφική της παρουσία, τότε όμως θα γνωρίσει την αποθέωση τραγουδώντας επί σειρά ετών στους ομογενείς της Αμερικής και της Αυστραλίας,δισκογραφικά βγάζει τους δίσκους Δύο φωτιές,Χίλια μαχαίρια,Γιώτα Λύδια με την συμμετοχή του Τάκη Σούκα και το 1974 το Μία παρασκευή.Η επιστροφή της στην δισκογραφική εταιρεία από όπου βγήκε οπού είχε μετονομαστεί σε minos έγινε το 1976 με το άλμπουμ '' Επιστροφή στις ρίζες '' ένας καταπληκτικός δίσκος με σμυρναίικα τραγούδια και αξεπέραστες ερμηνείες από την ανατολίτικη,λυγμική και γεμάτη γυρίσματα φωνή της,το 1977 κυκλοφορεί ακόμη έναν δίσκο στην εταιρεία το '' Μπορεί '' των Βασίλη Βασιλειάδη και Τάκη Μουσαφίρη ενώ εμφανίζεται στο κέντρο του Κώστα Καρουσάκη.
 
Αρχές του 80 η Λύδια απείχε συνειδητά από τα πράγματα με εξαίρεση την συμμετοχή της στον δίσκο του Γιάννη Μαρκόπουλου '' Βαριά λαϊκά '' ώσπου το 1984 επανέρχεται στο τραγούδι με την προτροπή του Γιώργου Νταλάρα οπού εκείνη την περίοδο μεσουρανούσε ,ηχογραφώντας έναν δίσκο οπού τραγουδούσαν μαζί και χωριστά παλιά λαϊκά τραγούδια,ο δίσκος είχε την ονομασία Κ''αλημέρα κυρία Λύδια'' που διάλεξε ο Νταλάρας για να τιμήσει την μεγάλη τραγουδίστρια,ο δίσκος θεωρείται από τους καλύτερους της δεκαετίας του 80 και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία με πωλήσεις άνω των 180.000 αντιτύπων,ακόμη εμφανίζεται στο παλαί ντε σπόρ της Θεσσαλονίκης δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα και την Χαρούλα Αλεξίου.