Ευάγγελος Χρυσός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Ο '''Ευάγγελος Χρυσός''' γεννήθηκε το 1938 στη [[Θεσσαλονίκη]] και σπόυδασε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης. Το 1960 ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Rheinishe Friedrich Wilhelms -Universitaat της Βόννης. Εκεί ειδικεύθηκε στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή Ιστορία. Το 1964 αναγορεύθηκε διδάκτωρ magna cum laude με τη διατριβή με τίτλο ''Die Bischöfslisten des V. ökumenischen Konzils (553)''. Κατά τα 1964 1970 χρημάτισε επιμελητής στο Σεμινάριο Αρχαίας Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βόννης με εντολή διδασκαλίας της Βυζαντινής Ιστορίας. Το 1969 εξελέγη επιμελητής του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης χωρίς όμως να δεχθεί τον διορισμό αυτόν. Το 1970 επέστρεψε στην Ελλάδα και υπηρέτησε ως έφορος-υποδιευθυντής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών στη Μονή Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη. Το 1969 κατέθεσε τη μονογραφία του ''Η εκκλησιαστική πολιτική του Ιουστινιανού κατά την έριν περί τα Τρία Κεφάλαια και την Ε' Οικουμενικήν σύνοδον'' στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης και αναγορεύθηκε σε αριστοβάθμιο διδάκτορα. Το 1974 εγκρίθηκε από τη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων η επί υφηγεσία διατριβή του ''Το Βυζάντιον και οι Γότθοι. Συμβολή εις την εξωτερικήν πολιτικήν του Βυζαντίου κατάτον δ' αιώνα'' και ανέλαβε ως Εντεταλμένος Υφηγητής τη διδασκαλία της Βυζαντινής Ιστορίας, την οποία συνέχισε ως Έκτακτος Καθηγητής από το 1977 και από το 1981 ως Τακτικός Καθηγητής της Βυζαντινής Ιστορίας. Το 1996 δέχθηκε πρόσκληση του Πανεπιστημίου της Κύπρουνα διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής και εξελέγη καθηγητής της Βυζαντινής Ιστορίας στο νεοσυσταθέν τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κύπρου.Το 2000 μετακλήθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ως καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας. Τον Ιανουάριο του 2000 εξελέγη Διευθυντής του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών του [[Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών|Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών]]. Και από τις δύο αυτές θέσεις αποχώρησε συνταξιοδοτούμενος το 2000.<ref>Ταξιάρχης Κόλλιας, «Ευάγγελος Χρυσός: Ο ιστορικός,ο δάσκαλος, ο άνθρωπος», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών/Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, τομέας Βυζαντινών Ερευνών ''AUREUS'' Τόμος αφιερωμένος στον καθηγητή Ευάγγελο Χρυσό, Αθήνα, 2014, σελ.xv</ref>
 
Το 1971, 1972, 2004 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Balamand (Λίβανος), στο καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής στην Ουάσινγκτον το 1976 , στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης 1985-1986, Βαμβεργης 1987, Μονάχου 1988-1989, Βοστώνης 1991-1992 και Παρίσιου 2000. Υπήρξε ερευνητής-υπότροφος του ιδρύματος Alexander von Humboldt κατά τα έτη 1963, 1973, 1978, 1980 και 1990 και το 1976 χρημάτισε εταίρος στο Dumbarton Oaks centerCenter ogof Byznatine studiesStudies. To 2005 εξελέγη από την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών ως αντεπιστέλλον μέλος της. Από το 2001 και για δυο θητείες υπήρξε μέλος του τριμελούς Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών ως Γενικός Γραμματέας. Από το 2005 έως το 2012 ανέλαβε τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ωνάση.<ref>Ταξιάρχης Κόλλιας, «Ευάγγελος Χρυσός: Ο ιστορικός,ο δάσκαλος, ο άνθρωπος», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών/Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, τομέας Βυζαντινών Ερευνών ''AUREUS'' Τόμος αφιερωμένος στον καθηγητή Ευάγγελο Χρυσό, Αθήνα, 2014, σελ.xvi</ref>
 
Υπήρξε μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών, της Εταιρείας Ρωμαϊκών Σπουδών , της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Αρχαιολογικής Εταιρείας, Societas Internationalis Historiae Conciliorum Investigandae. Υπήρξε Επιστημονικός Σύμβουλος του Ιδρύματος Μελετών Λαμπράκη και του Συμβουλίου της Ευρώπης.<ref>Ταξιάρχης Κόλλιας, «Ευάγγελος Χρυσός: Ο ιστορικός,ο δάσκαλος, ο άνθρωπος», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών/Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, τομέας Βυζαντινών Ερευνών ''AUREUS'' Τόμος αφιερωμένος στον καθηγητή Ευάγγελο Χρυσό, Αθήνα, 2014, σελ.xix</ref>