10η μέρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 38:
Και ο Νίκος Κουλαυτάκης στο cinemad.gr: "Συγκλονιστική ταινία που στοιχειώνεται από την αλήθεια ενός πραγματικού ντοκιμαντέρ αλλά χρησιμοποιώντας κανονικούς, αν και ερασιτέχνες, ηθοποιούς στους ρόλους των μεταναστών. Σκύβει με αφάνταστη ειλικρίνεια, τόλμη, ευαισθησία και στοργή πάνω από το πρόβλημα των καταδικασμένων σε θάνατο από αρρώστιες, πείνα και ανέχεια αυτών ανθρώπινων υπάρξεων. Που για να σωθούν αποφασίζουν να μπουν στο μαρτύριο ενός εξαιρετικά επικίνδυνου ταξιδιού. Ταξιδιού που τους οδηγεί αντί για την σωτηρία, σε μια απείρως χειρότερη μοίρα." <ref>http://www.cinemad.gr/new-films/item/2768-10i-mera/</ref>
[[Αρχείο:Ashura scene from 10th day.jpg|thumb|Σκηνή από την ταινία]]
Σημειώνει ο ΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ το doctv.gr: "Ο Βασίλης Μαζωμένος, ο πιο «ιδιαίτερος» απ’ όλους τους έλληνες σκηνοθέτες της γενιάς του, αφήνει στην άκρη, προς στιγμήν, τους εικαστικούς πειραματισμούς (ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την ψηφιακή τεχνολογία για τη δημιουργία κινηματογραφικών κολάζ στο εγχώριο σινεμά) και τις επιρροές του από τον πρώιμο γερμανικό εξπρεσιονισμό, για να μας διηγηθεί μια πραγματική ιστορία, όπως συμβαίνει τώρα. Δίπλα μας. Δεν πρόκειται για έργο καταγγελίας, ούτε για απόπειρα εύκολης και ανέξοδης συγκίνησης. Το σύμπαν του Μαζωμένου είναι κατά βάση ποιητικό, ακόμη και όταν κοιτάζει μέσα στο σκοτάδι την καρδιά του κτήνους. Αυτό δεν το κάνει ούτε λιγότερο αποτρόπαιο, ούτε λιγότερο τρομακτικό."
Ενώ ο
Ακόμα ο Γιάννης Ζουμπουλάκης στο ''Βήμα'': "Επίκαιρο το θέμα, βγαλμένο μέσα από τα βρώμικα σπλάχνα της ελληνικής καθημερινότητας και σίγουρα η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη . Ο Β. Μαζωμένος αποτυπώνει με όρεξη και πηγαίο, ειλικρινές ενδιαφέρον την δραματική πορεία αυτού του ανθρώπου τον οποίο υποδύεται παίζοντας ουσιαστικά τον εαυτό του, ο πραγματικός λαθρομετανάστης Αλι Χαϊδάρι που είναι και ο αφηγητής της ταινίας."<ref>http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=538211/</ref>
Γραμμή 46:
Ενώ ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη ''lifo'': "Στέκεται με σεβασμό στην καθημερινότητα και τα όνειρα του, με παρατήρηση που φανερώνει οικουμενικότητα, και δηλώνει παρών με ένα σκηνοθετικό ύφος που επιχειρεί να διαφοροποιηθεί από το στεγνό ντοκιμαντέρ." <ref>http://www.lifo.gr/guide/cinema/2393</ref>
Ο Χρήστος Μήτσης στο ''Αθηνόραμα'' σημειώνει: "Ο «οπτικός λόγος» του σκηνοθέτη διαθέτει πλαστικότητα και πρωτοτυπία, συνδυάζοντας στιλιζάρισμα και ντοκιμαντερίστικη αμεσότητα, θεατρικότητα και αφηγηματική αφαίρεση.
Και ο Αλέξης Δερμεντζόγλου στη Μακεδονία: "Η 10η ημέρα είναι και η ματιά ενός δυτικού πάνω στο Ισλάμ. Το βλέμμα είναι «καθαρό», ειλικρινές, πρωτόγνωρο για ελληνική ταινία. Πέρα, λοιπόν, από το αγκάλιασμα του πρόσφυγα, υπάρχει και μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση, να νιώσουμε τι συμβαίνει με το Ισλάμ και την κουλτούρα του. Έτσι, μπορούμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα τις συμπεριφορές προσφύγων τέτοιας θρησκείας." <ref>http://kemes.wordpress.com/2012/10/21/2796/</ref>
| |||