Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
Ένας από τους λίγους πίνακες που ζωγράφισε, εκτός των πορτρέτων, αφού ανέλαβε το αξίωμα ήταν ο "Χριστός αίρων τον Σταυρό" για το Πατριαρχείο της [[Ακουιληία|Ακουιληίας]]. Ζωγράφισε επίσης μια Μαντόννα με το σώμα του Ιησού. Ο πρώτος πίνακας ζωγραφίστηκε σε πέτρα, μέθοδος που επινόησε ο ίδιος ο Σεμπαστιάνο. Ορισμένες φορές ζωγράφιζε, επίσης, σε σχιστόλιθο, όπως στην περίπτωση του "Ιησού στον Σταυρό", σήμερα στην Πινακοθήκη του [[Βερολίνο]]υ, με τον σχιστόλιθο να αποτελεί το φόντο. Με την ίδια μέθοδο και ευρισκόμενο στην ίδια πινακοθήκη, βρίσκεται ο πίνακας με τον μεταστάντα Χριστό, υποβασταζόμενο από τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, την κλαίουσα Μαγδαληνή, πίνακας με κολοσσιαίες μορφές όχι ολόσωμες.
[[File:Andrea Doria.jpg|thumb|Πορτρέτο του Αντρέα Ντόρια, 1520]]
Προς το τέλος της ζωής του ο Σεμπαστιάνο είχε μια σοβαρή διαφωνία με τον Μικελάντζελο, σχετικά με τον εκπληκτικό πίνακα του τελευταίου "Η Τελική Κρίση". Ο Σεμπαστιάνο υπέδειξε στον Πάπα να επιμείνει ώστε ο πίνακας να γίνει με ελαιοχρώματα. Ο Μικελάντζελο, εξ αρχής αποφασισμένος να εκτελέσει το έργο αποκλειστικά ως τοιχογραφία, απάντησε λίγο αδέξια στην Αγιότητά του ότι το ελαιόχρωμα ταίριαζε μόνον σε γυναίκες και σε οκνηρούς όπως ο αδελφός Σεμπαστιάνο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι σχέσεις των δύο καλλιτεχνών να ψυχρανθούν, σχεδόν μέχρι τον θάνατο του ντελ Πιόμπο. Το γεγονός αυτό συνέβη το 1547. Ο Σεμπαστιάνο είχε δώσει οδηγίες ώστε η ταφή του στον ναό της [[Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο]] να γίνει χωρίς τελετή με πολλούς ιερείς, αδελφούς του και φώτα και ότι όλα τα χρήματα που θα εξοικονομούνταν έτσι να μοιραστούν στους φτωχούς. Απεβίωσε στη Ρώμη το ίδιο έτος (1547).
==Μαθητές==
| |||