Βυζαντινά τείχη της Θεσσαλονίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ιστορία: ιστορία του ρωμαϊκού τείχους και περαιτέρω του βυζαντινού |
|||
Γραμμή 6:
Η πρώτη οχύρωση της νεόκτιστης πόλης του [[Κάσσανδρος|Κασσάνδρου]] που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωσή της ξεκινά από τον [[3ος αιώνας π.Χ.|3ο αιώνα π.Χ.]] Η ρωμαϊκή κατάκτηση (167 π.Χ.) που έφερε τη ρωμαϊκή ειρήνη έκανε τα τείχη περιττά, οπότε περί τα μέσα του 1ου π.χ. αιώνα ήταν ήδη ερειπωμένα<ref name=":1">{{Cite book|title = Αποτυπώματα|last = |first = |publisher = Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών Α.Π.Θ.|year = 2012|isbn = 978-960-9694-14-8|location = Θεσσαλονίκη|page = }}</ref>
Τον 3ο αιώνα μ. Χ. χτίσθηκαν οχυρώσεις για την προστασία της πόλης από τους Γότθους με υλικά από προηγούμενα οικοδομήματα. Με τις οχυρώσεις αυτές αποκρούσθηκαν δύο γοτθικές επιθέσεις, το 254 και το 268. Το ρωμαϊκό τείχος ήταν μονό, πλάτους 1,65 μ., με τετράγωνους πύργους<ref name=":1" />. Ο κεντρικός δρόμος της πόλης (Λεωφόρος ή Μέση) εκτεινόταν από την Χρυσή Πύλη στα δυτικά (πλατεία Βαρδαρίου) ως την
Στις αρχές του 4ου αιώνα περνούν από τη Θεσσαλονίκη ο [[Γαλέριος]] και ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] και ενισχύουν τα τείχη. Στο τέλος του 4ου αιώνα ανεγείρεται δεύτερο τείχος εξωτερικά του προηγουμένου με τριγωνικές προεξοχές. Το σήμερα ορατό τείχος χτίστηκε από το τέλος του 4ου ως τα μέσα του 5ου αιώνα<ref name=":0" />, ενώ ένα επόμενο πρόγραμμα βελτίωσης υλοποιείται τον 7ο αιώνα επί [[Ηράκλειος|Ηρακλείου]] προκειμένου να στηριχθεί η άμυνα της πόλης κατά των Αβάρων και των Σλάβων. Το 904 η πόλη καταλαμβάνεται από τους Σαρακηνούς με επίθεση από την πλευρά της θάλασσας, γεγονός που προκαλεί την ενίσχυση των θαλασσίων τειχών μετά την αποχώρηση των Σαρακηνών.
| |||