Βαγιαδολίδ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{coord|41.649|-4.7277|type:city|format=dms|display=title}}

Το '''Βαγιαδολίδ''' ([[ισπανική γλώσσα|ισπανικά]]: ''Valladolid'') είναι πόλη της [[Ισπανία]]ς. Είναι πρωτεύουσα της Αυτόνομης Κοινότητας (Περιφέρειας) της [[Καστίλλη και Λεόν|Καστίλλης-Λεόν]]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2014 έχει 306.830 κατοίκους, και είναι η μεγαλύτερη πόλη στη βορειοδυτική Ισπανία.

 

 

Στην περιοχή δημιουργήθηκε οικισμός από τους Κέλτες, στον οποίο αργότερα εγκαταστάθηκαν οι αρχαία Ρωμαίοι. Παρέμεινε ένας μικρός οικισμός μέχρι την επανίδρυσή του από τον Αλφόνσο Στ' της Καστίλης ως φέουδο του κόμη Πέδρο Ανσούρεθ το 1072. Κατά τον Μεσαίωνα ήταν η έδρα της αυλής της Καστίλης. Το 1241 ιδρύθηκε στο Βαγιαδολίδ πανεπιστήμιο. Οι Καθολικοί Μονάρχες, η [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης]] και ο [[Φερδινάνδος Β' της Αραγονίας]] παντρεύτηκαν στο Βαγιαδολίδ το 1469, το οποίο έγινε πρωτεύουσα του βασιλείου της Καστίλης και αργότερα της Ισπανίας. Ο [[Χριστόφορος Κολόμβος]] πέθανε στο Βαγιαδολίδ το 1506, ενώ στην πόλη έζησαν οι [[Φρανθίσκο δε Κεβέδο]] και [[Μιγκέλ ντε Θερβάντες]]. Το 1561, η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη [[Μαδρίτη]] από τον [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππο Β΄]], για να ξαναγίνει πάλι το Βαγιαδολίδ πρωτεύουσα την περίοδο 1601-1606, για να επιστρέψει πάλι στην Μαδρίτη, αυτή τη φορά οριστικά. Η πόλη στη συνέχεια παρήκμασε, μέχρι την άφιξη του σιδηρόδρομου τον 19ο αιώνα και το εκβιομηχανισμό του 20ού αιώνα.