Ελαιοτριβείο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|14|03|2015}}

Το '''Λιοτρίβι''', είναι παλιά λέξη για το ελαιουργείο. Στο λιοτρίβι ο βασικός μηχανισμός ήταν οι μυλόπετρες: Συνήθως κυλινδρικές ή σπανιότερα κωνικές πέτρες, μία έως τέσσερεις, που κυλίονται πάνω σε κυκλικά πάνω σε επίπεδη επιφάνεια αλέθοντας της ελιές. Συνήθως η άλεση γίνεται μέσα σε κλειστό χώρο που ονομάζεται '''Κόθρος'''. Μέσα στον Κόθρο αδειάζεται ο [[ελιά|ελαιόκαρπος]] τον οποίο πολτοποιούν οι πέτρες περιστρεφόμενες. Πολύ παλιά, η κίνηση περιστροφής των πετρών γίνονταν με ζώα, συνήθως γαϊδούρια ή άλογα, αργότερα με μηχανικά μέσα. Όταν ο πολτός ήταν έτοιμος, (κατά την κρίση των υπευθύνων) μεταφερόταν σε ειδικά σακκιά που λέγονταν '''μουτάφια''' ή '''τσόλια'''. Αυτά τοποθετούνταν σε πιεστήριο με κοχλία, κοινώς "βίδα", που τα πίεζε και έτσι έβγαινε το λάδι. Η βίδα περιστρεφόταν χειρονακτικά. Αργότερα χρησιμοποιούνταν υδραυλικά πιεστήρια.

 

[[Κατηγορία:Βιομηχανία τροφίμων]]