Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Ιστορία: Πρόσθεσα το όνομα του Πρώτου Βατραχανθρώπου στην Ελλάδα και ο οποίος έφτιαξε την ΜΥΚ.
Γραμμή 69:
==Ιστορία==
 
Η [[ιστορία]] της ΜΥΚ ξεκινάει το [[1953]] και ακολουθεί τυπικά την ένταξη της [[Ελλάδα]]ς στο [[ΝΑΤΟ]]. Η Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα αμερικανικά στάνταρ των Underwater Demolition Teams. Αρχικά λειτούργησε ως ομάδα αμφιβίων αναγνωρίσεων γιατην υποστήριξη αποβατικών σκαφών του [[Πολεμικό Ναυτικό|Πολεμικού Ναυτικού]]. Ακολούθησε η αποστολή Ελλήνων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών στις ΗΠΑ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πυρήνας στελεχών εκπαιδευτών. Τα πρώτα στελέχη οργάνωσαν στη συνέχεια τη Σχολή Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Επισήμως, η λειτουργία της ξεκίνησε το [[1957]] στο [[Κέντρο Εκπαίδευσης Κανελλόπουλος]] (ΚΕΚΑΝ) υπό τη διοίκηση του πλοιάρχου Κ. Εγκολφόπουλου. Το [[1968]] δημιουργήθηκε η Διοίκηση Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ/ΟΥΚ), με διοικητή τον αντιπλοίαρχο Γ. Στεφανάδη. Από το 1968 τόσο η σχολή Υ/ΚΤ όσο και οι ομάδες υποβρυχίων αναγνωρίσεων εντάχθηκαν στη [[Διοίκηση Ναυτικής Εκπαιδεύσεως]] (ΔΝΕ). Η μετονομασία της Δ/ΟΥΚ σε ΜΥΚ έγινε το [[1969]], με ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των επιχειρησιακών ομάδων, των οποίων η τελική μορφή καθορίστηκε το [[1976]]. Το 2002 η Μονάδα μετονομαστηκε σε Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών<ref>{{cite web|url=http://www.hellenicnavy.gr/el/organwsi/arxigeio-stolou/ypagomenes-ypiresies/dioikisi-ypovryxiwn-katastrofwn/istoria|title=Ιστορία της ΜΥΚ - ΔΥΚ|accessdate=7 September 2014}}</ref>
 
'''Στα 1954 το Πολεμικό Ναυτικό μας''' αποφασίζει να δημιουργήσει μια παρόμοια ομάδα και αναζητά εθελοντές για να πάνε να εκπαιδευτούν στην Αμερική, στο “χειρότερο”, δυσκολότερο και καλύτερο σχολείο “ '''τη Σχολή Βατραχανθρώπων της Αμερικής”'''. Μετά από επιλογή συγκροτείται μια ομάδα από 7 Έλληνες, 5 υπαξιωματικούς και 2 αξιωματικούς. Μεταξύ αυτών και ο Νίκος Καρτελιας. Όλες οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ θα έστελναν υποψηφίους για το σχολείο αυτό. Συνολικά από Ιταλία, Τουρκία, Ολλανδία και τις υπόλοιπες χώρες μέλη συγκεντρώθηκαν 156 υποψήφιοι. Τις πρώτες 2 εβδομάδες της παραμονής τους στην Αμερική οι υποψήφιοι προπονούντο και τους παρείχετο μια εκπαίδευση προετοιμασίας. Την τρίτη εβδομάδα ξεκίνησε  '''“ η διαβολοβδομαδα”''' τους. Η εβδομάδα αυτή είχε δοκιμασίες που για τα δεδομένα της εποχής δεν μπορούσαν να περάσουν από το μυαλό των ευρωπαίων και πολύ περισσότερο των ελλήνων υποψήφιων. Η εκπαίδευση περιλάμβανε διαβίωση και δοκιμασίες σε παγωμένες λίμνες, εκρήξεις, στίβο εμποδίων, κολύμπι, αναρριχήσεις, καταρριχησεις και πολλά αλλά.
 
Τις πρώτες κιόλας ημέρες από τους 7 έλληνες εγκαταλείπουν οι 4 και την τρίτη ημέρα και ένας ακόμη πέμπτος. Συνεχίζουν 2 , ο '''Νίκος Καρτελιας''' και ένας ακόμη έλληνας. Ο Νίκος Καρτελιας μη ξέροντας τη γλώσσα χρησιμοποιεί το μυαλό, τη λογική και τις εμπνεύσεις του προκείμενου να ξεπεράσει τις αντιξοότητες. Ακολουθεί τους αμερικανούς συναδέλφους του και λίγο πριν το τέλος των δοκιμασιών υπερβάλλει τον εαυτό του και '''τερματίζει πρώτο'''ς σε πολλές από τις δοκιμασίες. Λίγο πριν τις τελευταίες μέρες αντιμετωπίζει την άρνηση των ελλήνων συνάδελφων του που τον προτρέπουν να εγκαταλείψει και αυτός για να γυρίσουν πίσω. Αυτό τον πικραίνει, τον θυμώνει και τον πεισμώνει ακόμη πιο πολύ. '''Από τους 156 που ξεκίνησαν τελείωσαν 20. Δεκαεννέα (19) αμερικανοί και ένας από τις χώρες του ΝΑΤΟ, ο Νίκος Καρτελιας με βαθμολογία “εξαιρετική” <excellent>'''. Από τους αμερικανούς εκπαιδευτές θεωρείται πρωτοφανές επίτευγμα και στη μονάδα μπαίνει φωτογραφία από την απονομή με επιγραφή “ '''Ο Μοναδικός Μαθητής Του ΝΑΤΟ Με Εξαιρετική Βαθμολογία!'''
 
Τα πρώτα στελέχη οργάνωσαν στη συνέχεια τη Σχολή Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Επισήμως, η λειτουργία της ξεκίνησε το [[1957]] στο [[Κέντρο Εκπαίδευσης Κανελλόπουλος]] (ΚΕΚΑΝ) υπό τη διοίκηση του πλοιάρχου Κ. Εγκολφόπουλου. Το [[1968]] δημιουργήθηκε η Διοίκηση Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ/ΟΥΚ), με διοικητή τον αντιπλοίαρχο Γ. Στεφανάδη. Από το 1968 τόσο η σχολή Υ/ΚΤ όσο και οι ομάδες υποβρυχίων αναγνωρίσεων εντάχθηκαν στη [[Διοίκηση Ναυτικής Εκπαιδεύσεως]] (ΔΝΕ). Η μετονομασία της Δ/ΟΥΚ σε ΜΥΚ έγινε το [[1969]], με ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των επιχειρησιακών ομάδων, των οποίων η τελική μορφή καθορίστηκε το [[1976]]. Το 2002 η Μονάδα μετονομαστηκε σε Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών<ref>{{cite web|url=http://www.hellenicnavy.gr/el/organwsi/arxigeio-stolou/ypagomenes-ypiresies/dioikisi-ypovryxiwn-katastrofwn/istoria|title=Ιστορία της ΜΥΚ - ΔΥΚ|accessdate=7 September 2014}}</ref>
 
==Στρατεύσιμοι και Δ.Υ.Κ. σήμερα==