|
==Εξωτερική Πολιτική==
Ως υπουργός εξωτερικών των HΠΑ επί κυβερνήσεως Νίξον η τακτική του ήταν γενικά υπέρ της real politic, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διασφαλίσει τα Αμερικανικά συμφέροντα ανά τον κόσμο και την υπεροχή των ΗΠΑ κατά της Σοβιετικής Ένωσης στα πλαίσια του παγκόσμιου ψυχροπολεμικού κλίματος.
Μετά το 1969, ο Κίσινγκερ ήταν υπεύθυνος για το «άνοιγμα» των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την κομμουνιστική [[Κίνα]] του [[Μάο Ζεντόνγκ|Μάο Τσε Τουνγκ]] και την ''ύφεση'' (détente) της ψυχροπολεμικής ρητορικής και έντασης με τη [[Σοβιετική Ένωση]] του [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]]. Ως αποτέλεσμα από τις επαφές με τον Κινέζο πρωθυπουργό [[Τσου Ενλάι]], συμφωνήθηκε μία σινο-αμεριακανική, αντισοβιετική στρατηγική. Λόγω δε της συμβολής του στην κατάπευση πυρός και την απόσυρση των Η.Π.Α. από το Βιετνάμ, του απονεμήθηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης]] 1973 –αν και η κατάπαυση πυρός δεν είχε τελικά διάρκεια. Ταυτόχρονα, όμως, υπό την καθοδήγησή του η Αμερικανική κυβέρνηση στήριξε αποφασιστικά διάφορα αυταρχικά καθεστώτα, μεταξύ των οποίων η ελληνική [[Χούντα των Συνταγματαρχών]] και η χούντα του στρατηγού [[Αουγούστο Πινοσέτ]] στη [[Χιλή]].
Η μεγαλύτερη ίσως επιτυχία της θητείας του ήταν ο το «άνοιγμα» των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την κομμουνιστική [[Κίνα]] του [[Μάο Ζεντόνγκ|Μάο Τσε Τουνγκ]] που σε συνδυασμό με την αντισοβιετική ρητορική και πολιτική του ίδιου του Μάο θεωρήθηκε πως επέφερε γεωπολιτικό πλήγμα στη Σοβιετικη΄Ένωση. Μάλιστα ως αποτέλεσμα από τις επαφές με τον Κινέζο πρωθυπουργό [[Τσου Ενλάι]], προέκυψε μία κοινή σινο-αμεριακανική, αντισοβιετική στρατηγική. Αρκετά καλές ήταν επί θητείας του και οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Ταυτόχρονα πέτυχε και μια την ''ύφεση'' (détente) της ψυχροπολεμικής ρητορικής και έντασης με τη [[Σοβιετική Ένωση]] του [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]].
Η μεγαλύτερη προσωπική του επιτυχία ήταν το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης]] που του απονεμήθηκε το 1973 για την απόσυρση των ΗΠΑ από τον αδιέξοδο πόλεμο του Βιετνάμ επί θητείας του την ίδια χρονιά. Ταυτόχρονα επικρίθηκε αρκετά για την υφεσιακή πολιτική ή και τη στήριξή των ΗΠΑ σε αυταρχικά καθεστώτα, μεταξύ των οποίων η χούντα του στρατηγού [[Αουγούστο Πινοσέτ]] στη [[Χιλή]] και άλλες λατινοαμερικάνικες φιλοαμερικανικές δικτατορίες ή και-μέχρι ενός σημείου- και στην Ελληνική [[Χούντα των Συνταγματαρχών]] .
Πολυγραφότατος, ο Κίσινγκερ είναι από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές της σχολής του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις (real politic), ηαλλά οποίαταυτόχρονα υποστηρίζεικαι ότιτης πεποίθησης πως η εξωτερική πολιτική ενός κράτους πρέπει να χαράσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αγνοώνταςπερνώντας παράγοντεςσε όπωςδεύτερη μοίρα ή και αγνοώντας οι ηθικο-φιλοσοφικές πεποιθήσεις τηςκαι εκάστοτεδιλήμματα κυβέρνησηςόπως ήείναι ταειδικά ανθρώπιναo δικαιώματααυταρχισμός ορισμένων φιλικών προς τη χώρα του καθεστώτων. Έτσι, έχει γίνει στόχος έντονης κριτικής- κυρίως από αριστερούς- λόγω της υποστήριξήςυποστήριξης που θεωρήθηκε ότι παρείχε του προς δικτατορικά καθεστώτα ανά τον κόσμο, εφόσον αυτά εξυπηρετούνεξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ,. αλλάΤο ίδιο κριτικές ήταν και απόδιάφορες νεοσυντηρητικούς,τάσεις τιςή προσπάθειες"σχολές" τωνπου οποίωνυποστήριζαν ότι πρέσβευαν τα για «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «παγκόσμια εξάπλωση της δημοκρατίας» και τις οποίες ο Κίσινγκερ αντιμετωπίζειαντιμετωπίζε ως επικίνδυνες αφέλειεςκαι αφελείς που φανερώνουν άγνοια για το πως λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος.
ΈντονεςΈτσι έντονες επικρίσεις κατά της πολιτικής του Κίσσινγκερ έχει εκφράσει, μεταξύ άλλων, ο Αμερικανός δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς στο βιβλίο του «Η Δίκη του Χένρυ Κίσσινγκερ <ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/The_Trial_of_Henry_Kissinger ''The Trial of Kissinger'']</ref>, όπου διατείνεται ότι θα έπρεπε να δικαστεί για «εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και άλλα. Ο συγγραφέας δίνειτον στοιχείακατηγορεί για την εγκληματική, κατά τον ίδιο, ανάμειξή του στασε πολεμικά και δικτατορικά δρώμενα όπως στην [[Ινδονησία]], το [[Μπαγκλαντές]], τη [[Αουγούστο Πινοσέτ|Χιλή]], την [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|Κύπρο]] και το [[Ανατολικό Τιμόρ]].
==Στάση στο Κυπριακό==
|
