Χλωροφόρμιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Racconish (συζήτηση | συνεισφορές)
Racconish (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 26:
=== Ως αναισθητικό ===
[[Αρχείο:Chickamauga 2009, Chloroform.jpg|thumb|250px|Παλιά μπουκάλαι με χλωροφόρμιο]]
[[File:The Discovery of chloroform (1913).webm|thumb|left|thumbtime=7|''The Discovery of Chloroform''. [[Νοηματική γλώσσα]], 1913]]
Το χλωροφόρμιο ήταν κάποτε ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο [[αναισθητικό]]. Οι ατμοί του καταστέλλουν το [[κεντρικό νευρικό σύστημα]] του ασθενούς, επιτρέποντας έναν γιατρό για να εκτελέσει διάφορες αλλιώς επώδυνες διαδικασίες. Στις 4 Νοεμβρίου 1847 ο Σκωτσέζος μαιευτήρας Τζέιμς Γιανγκ Σίμπσον ανακάλυψε τις αναισθητικές ιδιότητες του χλωροφορμίου, όταν αυτός και οι φίλοι του πειραματίζονταν με διαφορετικές ουσίες στους εαυτούς τους σε αναζήτηση του αντικαταστάτη του [[Διαιθυλαιθέρας|αιθέρα]] ως γενικό αναισθητικό. Ήταν τόσο έκπληκτος από την επιτυχία της δικής του προσπάθειας που το επόμενο πρωί προσέλαβε ένα χημικό και μέσα στις επόμενες λίγες μέρες το χορήγησε σε ασθενείς του κατά τη διάρκεια του [[τοκετός|τοκετού]].<ref name="Gordon2002">{{cite book|last=Gordon|first=H. Laing|title=Sir James Young Simpson and Chloroform (1811–1870)|url=http://books.google.com/books?id=pYer05UwKBYC&pg=PA106|accessdate=11 November 2011|date=November 2002|publisher=The Minerva Group, Inc.|isbn=978-1-4102-0291-8|pages=106–109}}</ref> Η χρήση του χλωροφορμίου κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης επεκτάθηκε γρήγορα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στη δεκαετία του 1850, το χλωροφόρμιο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του τοκετού των δύο τελευταίων παιδιά της Βασίλισσας Βικτωρίας.<ref>[http://www.ph.ucla.edu/epi/snow/victoria.html Anesthesia and Queen Victoria]. Ph.ucla.edu. Retrieved on 2012-08-13.</ref> Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το χλωροφόρμιο άρχισε να αντικαθιστά τον αιθέρα ως αναισθητικό στις αρχές του 20ου αιώνα. Ωστόσο , γρήγορα εγκαταλείφθηκε υπέρ του αιθέρα μετά την ανακάλυψή της τοξικότητάς της, ιδιαίτερα την τάση του να προκαλέσει θανατηφόρα καρδιακή αρρυθμία ανάλογη με αυτό που τώρα ονομάζεται "αιφνίδιος θάνατος του ναρκωμανή" . Μερικοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν το χλωροφόρμιο ως ψυχαγωγικό ναρκωτικό ή για απόπειρα αυτοκτονίας.<ref>{{cite journal|author=Martin, William|title=A Case of Chloroform Poisoning; Recovery|journal=Br Med J|date=3 July 1886|volume=2|issue=1331|pages=16–17|pmc=2257365|doi=10.1136/bmj.2.1331.16-a|pmid=20751619}}</ref> Ένας πιθανός μηχανισμός της δράσης του χλωροφόρμιου είναι ότι αυξάνει την κίνηση των ιόντων [[κάλιο|καλίου]] μέσω ορισμένων τύπων διαύλων καλίου στα νευρικά κύτταρα.<ref>{{Cite journal|last1 = Patel|first1 = Amanda J.|last2 = Honoré|first2 = Eric|last3 = Lesage|first3 = Florian|last4 = Fink|first4 = Michel|last5 = Romey|first5 = Georges|last6 = Lazdunski|first6 = Michel|publication-date =|date = May 1999|title = Inhalational anesthetics activate two-pore-domain background K+ channels|journal = Nature Neuroscience|volume = 2|pages = 422–426|doi = 10.1038/8084|pmid = 10321245|issue = 5}}</ref> Το χλωροφόρμιο μπορούσε επίσης να αναμιχθεί με άλλους αναισθητικώούς παραγόντες όπως ο αιθέρας για να κάνουν μίγμα CE, ή αιθέρα και αλκοόλη για τη παρασκευή ενός μίγματος ACE.