Νέκρωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η νέκρωση μπορεί να δημιουργηθεί εξαιτίας της δράσης εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων. Εξωτερικοί παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν μηχανικό [[τραύμα]] (το οποίο μπορεί να προκαλέσει καταστροφή των κυττάρων), καταστροφή των αιμοφόρων αγγείων (με αποτέλεσμα διαταραχή της αιμάτωσης των ιστών) και η [[ισχαιμία]].<ref name="Raffray">{{cite journal | author = Raffray M, Cohen GM | title = Apoptosis and necrosis in toxicology: a continuum or distinct modes of cell death? | journal = Pharmacol. Ther. | volume = 75 | issue = 3 | pages = 153–77 | year = 1997 | pmid = 9504137 | doi = 10.1016/s0163-7258(97)00037-5 }}</ref> Ακραίες θερμοκρασίες (εξαιρετικά υψηλές ή χαμηλές) μπορούν να προκαλέσουν νέκρωση εξαιτίας της διαταραχής των κυττάρων. Στο [[κρυοπάγημα]], σχηματίζονται κρύσταλλοι οι οποίοι αυξάνουν τη πίεση στον εναπομίναντα ιστό και υγρό με αποτέλεσμα το κύτταρο να εκρύγνειται.<ref name="Raffray"/> Κάτω από ακραίες καταστάσεις, οι ιστοί και τα κύτταρα πεθαίνουν μέσω μιας ανεξέλεγκτης διαδικασίας καταστροφής των μεμβρανών και του [[κυτταρόπλασμα|κυτταροπλάσματος]].<ref name="Nzarian">{{cite journal | author = Nazarian RM, Van Cott EM, Zembowicz A, Duncan LM | title = Warfarin-induced skin necrosis | journal = J. Am. Acad. Dermatol. | volume = 61 | issue = 2 | pages = 325–32 | year = 2009 | pmid = 19615543 | doi = 10.1016/j.jaad.2008.12.039 }}</ref>

 

 

Παθολογικές καταστάσεις χαρακτηρίζονται από την ανεπαρκή έκκριση [[κυτταροκίνη|κυτταροκινών]]. Το [[μονοξείδιο του αζώτου]] (ΝΟ) και οι αντιδραστικές ρίζες οξυγόνου συνοδεύονται επίσης από κυτταρικό θάνατο.<ref name="Raffray"/> Ένα κλασσικό παράδειγμα νεκρωτικής κατάστασης είναι η ισχαιμία, η οποία οδηγεί σε έλλειψη οξυγόνου, γλυκόζης και άλλων τροφικών παραγόντων και επάγει μαζικό κυτταρικό θάνατο ενδοθηλιακών και άλλων κυττάρων.<ref name="Proskuryakov"/>