Ο όρος '''δόγμα''' σημαίνει «γνώμησήμερα αναπόδεικτη αυθαίρετη απόφαση, φρόνημα»σκέψη, πρόταση, κρίση, έννοια και εντολή, διαταγή,η αλήθεια της οποίας δεν είναι προφανής, ενώ στην αρχαιότητα στους Έλληνες φιλοσόφους σήμαινε επίσηςδοξασία «απόφαση,δηλαδή κρίση»μία πιθανή απάντηση στατιστικής υφής σε ένα ερώτημα όταν αυτό δεν αποδεικνύεται, δεν «έννοια»επιβάλλεται καιμονοσήμαντα «εντολήως η μία αληθής θέση, διαταγή»δεν αποκλύονται οι άλλες απόψεις έως της αποδείξεως της ορθής. Είναι δυνατόν να αφορά μια θεμελιώδη αρχή ενός [[Φιλοσοφία|φιλοσοφικού]] ή [[Θρησκεία|θρησκευτικού]] συστήματος ή να περιγράφει το σύνολο των δοξασιών μιας θρησκευτικής πίστης, το οποίο οι οπαδοί της αποδέχονται ως αληθινό και αναμφισβήτητο. Στην [[πολιτική]], περιγράφει τη θεμελιώδη καταστατική αρχή ενός πολιτικού κόμματος ή παράταξης.<ref>Πιο ειδικότερα, μπορεί να αφορά τη διακηρυγμένη τοποθέτηση ενός πολιτικού ηγέτη ή μιας κυβέρνησης η οποία καθορίζει ένα ευρύ σύνολο πολιτικών, οικονομικών ή στρατιωτικών επιλογών, όπως για παράδειγμα «[[το δόγμα Τρούμαν]]», «[[το δόγμα Μπρέζνιεφ]]», κλπ.</ref> Στον [[Εκκλησία|εκκλησιαστικό]] χώρο, δόγμα είναι η απόφαση που λαμβάνεται σε θέματα [[Πίστη|πίστης]] και η οποία γίνεται γενικά παραδεκτή από το σύνολο των πιστών. Στην αρχαιότητα, ο όρος περιέγραφε τη νομοθετική απόφαση τής ρωμαϊκής [[Σύγκλητος|συγκλήτου]], τις εντολές τού [[Ιουδαϊσμός|ιουδαϊκού]] νόμου και μεταγενέστερα τις αποφάσεις της [[Ιερά Σύνοδος|ιεράς συνόδου]].
