Λατινική λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

====Βιογραφία====

Αυτά που εκκόλαψαν το ενδιαφέρον για την την καλλιέργεια του βιογραφικού είδους ήταν η υπερηφάνεια για την ευγενή καταγωγή, η παράθεση βιογραφικών πληροφοριών οι επιγραφές κάτω από αγάλματα σημαντικών αντρών, οι επικήδειοι-έπαινοι αντρών κατά τον ενταφιασμό τους, που συγκεντρώνονταν σε οικογενειακά αρχεία.<ref>Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.525</ref> Στη Ρώμη επίσης, υπήρχαν επίσημες βιογραφίες με πληροφοριακό προσανατολισμό. Διάφορες προσωπικότητες εκθέτουν τη δράση τους μέσα από του ιστορικό και λοιπό φιλολογικό τους έργο: ο Κάτων ο πρεσβύτερος συλλέγει τους λόγους του, ο Κικέρων εξυμνεί τη δική του υπατεία σε πεζό λόγο και στίχους. Ο [[Οβίδιος]] συνθέτει την πρώτη ποιητική αυτοβιογραφία απολογητικού χαρακτήρα.<ref>Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.526</ref> Η εμπλοκή αρκετών προσωπικοτήτων στις πολιτικές εξελίξεις του καιρού τους: ο Σύλλας με την αυτοβιογραφία του, ο Ιούλιος Καίσαρ που συγκαλύπτει την αυτοπαρουσίασή του πίσω από την πολύμορφη πρόσοψη της ιστοριογραφίας και τον ''απολογισμό'' της δράσης. Ο απελεύθερος Κορνήλιος Επίκαδος παρουσιάζει την ζωή της δράσης του προστάτη του, ενώ Βάρρων δημιουργεί το πρώτο συλλογικό έργο ''De viris illustribus''. Ο Νέπως μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος δημιουργός λογοτεχνικής βιογραφίας στη Ρώμη.<ref>Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.527</ref>

 

====Φιλοσοφία====