Δημήτριος Νιάνιας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ με τη δηανα
μ Διόρθωση του τμήματος ¨Βιογραφία¨ ως ανακριβούς. Για την επιβεβαίωση των γραφομένων, Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, καθ. Βασ. Καρασμάνης.
Γραμμή 2:
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στη [[Μυτιλήνη]]. Αρχικά σπούδασε [[φιλολογία]] στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και στη συνέχεια [[φιλοσοφία]] στο [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης]]. Πρωτοεμφανίσθηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή το 1963 όταν τότε διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Παιδείας στη κυβέρνηση Πιπινέλη. Το επόμενο έτος διορίστηκε υφυπουργός Προεδρίας (Τύπου και Πληροφοριών) στη Κυβέρνηση Ι. Παρασκευόπουλου, ενώ την περίοδο 1966 - 1967 ανέλαβε πρόεδρος του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων.<br />
 
Παράλληλα το 1965 εξελέγη καθηγητής στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο στην έδρα της Φιλοσοφίας και Λογικής. Αργότερα το 1972, στη διάρκεια της χούντας, κατέλαβε την έδρα της Κοινωνιολογίας και της Ιστορίας των Ιδεών και του Πολιτισμού.
Το 1966 εκλέγεται Καθηγητής της έδρας Φιλοσοφίας του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Το 1967, λίγο μετά το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, απολύεται από τη θέση του. Το 1969 επανεκλέγεται παμψηφεί ως Καθηγητής Φιλοσοφίας του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου μετά από επαναπροκήρυξη της έδρας. Η χούντα δεν τον διορίζει και ο καθηγητής προσφεύγει στο δικαστήριο.
 
Από το ακαδημαϊκό έτος 1969/70 ο καθηγητής Δ. Νιάνιας διδάσκει τα μαθήματα της Φιλοσοφίας του ΕΜΠ κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Επί τρία έτη δεν του διατίθεται γραφείο στα κτίρια του ΕΜΠ και επί δύο έτη εκτελεί μόνος του όλες τις ακαδημαϊκές και εκπαιδευτικές υποχρεώσεις και λειτουργίες της έδρας χωρίς βοηθό ή επιμελητή. Επιπλέον, τα μαθήματά του -τα μόνα ανθρωπιστικά μαθήματα στο ΕΜΠ- τελούσαν υπό την παρακολούθηση της τότε δικτατορίας, από πολιτικά όργανα του τότε καθεστώτος. Εν τούτοις, όχι μόνο εισήγαγε τις Ανθρωπιστικές σπουδές στο Πολυτεχνείο, αλλά εργάσθηκε εντατικά διδάσκοντας έως και είκοσι ώρες εβδομαδιαίως. Εισήγαγε επιπλέον τα μαθήματα της Ιστορίας του Πολιτισμού, της Κοινωνιολογίας και ειδικώς για τους Αρχιτέκτονες το μάθημα της Αισθητικής.
 
Δημιούργησε '''Σπουδαστήριο Φιλοσοφίας''' και οργάνωσε τη βιβλιοθήκη του Σπουδαστηρίου. Ο Καθηγητής Βασίλης Καρασμάνης. αναφέρει επί λέξει: "Θυμάμαι τις συναντήσεις που είχαμε την περίοδο (1971-1974) μία ομάδα προβληματισμένων φοιτητών του, και συζητούσαμε φιλοσοφικά θέματα σε διάφορα σπίτια εκτός Πολυτεχνείου για τον φόβο των χαφιέδων. Οι συζητήσεις αυτές καθόρισαν τη ζωή πολλών από τους φοιτητές του. Σε συνθήκες σκότους, τα μαθήματά του υπήρξαν νησίδες ελεύθερης σκέψης και προβληματισμού με ευρύτερη απήχηση, πέραν του Πολυτεχνείου."
 
Εκτός Πολυτεχνείου πρωτοστατεί για τη δημιουργία της '''Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας''' της οποίας εκλέγεται και πρώτος Αντιπρόεδρος, επί προεδρίας Κ. Τσάτσου.
 
== Πολιτική σταδιοδρομία ==
Στη μεταπολίτευση ανέλαβε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής του υπουργείου Συντονισμού, (την περίοδο 1974 - 1976), του υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών (1977), καθώς και γενικός εισηγητής της πλειοψηφίας για τα άρθρα του συντάγματος που αφορούσαν την Παιδεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στις δε εκλογές του 1974, 1977 και μεταγενέστερα, μέχρι το 1989, εκλεγόταν βουλευτής Λέσβου με τη [[ΝΔ]]. Στις εκλογές του 1985 είχε εκλεγεί πρώτος στη λίστα.<ref>Στράτος Σαλαβός, [http://www.emprosnet.gr/article/68799-oi-voyleytes-tis-metapoliteysis Οι βουλευτές της Μεταπολίτευσης!], emprosnet.gr, 22-1-2015.</ref> Το 1978 ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών. Την περίοδο 1989 - 1994 [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1989|εξελέγη]] ευρωβουλευτής με τη [[Δημοκρατική Ανανέωση]].<ref>http://www.liquisearch.com/european_democratic_alliance/meps_on_25_july_1989</ref>
 
Ο Δ. Νιάνιας υπήρξε μέλος πολλών εταιρειών ελληνικών και ξένων, όπως: γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, αντιπρόεδρος του "Συναγερμού Ευρωπαίων Δημοκρατών" κ.ά., μόνιμος αντιπρόσωπος του ελληνικού κοινοβουλίου σε διασκέψεις της "Union Inter Parliamentary" στο Λονδίνο (1975), Μεξικό και Μαδρίτη (1976), Καμπέρα και Σόφια (1977) και Λισαβόνα και Βόννη (1978). Ο Δ. Νιάνιας τιμήθηκε με το '''μετάλλιο Ευρωπαϊκής Αξίας''' και είχε λάβει και πολλές άλλες διακρίσεις. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών, όπου και πέθανε σε ηλικία 94 ετών, τον Οκτώβριο του 2015.
 
== Συγγραφικό έργο ==