Λίχτενσταϊν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 68:
Η απομονωμένη θέση του Πριγκιπάτου του Λίχτενσταϊν στα υψίπεδα των [[Άλπεις|Άλπεων]], καθώς και η μικρή του έκταση ανάμεσα στις μεγαλύτερες [[Αυστρία]] και [[Ελβετία]], είχε ως συνέπεια την έλλειψη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος σε γεωπολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο από τις στρατηγικά μεγάλες δυνάμεις κάθε εποχής. Έτσι, η ιστορία του πριγκιπάτου είναι σχετικά σταθερή διαχρονικά, ενώ συνδέεται με τις ευρύτερες εξελίξεις των γειτονικών του χωρών.
 
Η περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται το Λίχτενσταϊν αποτέλεσε ιστορικά τμήμα της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής]] επαρχίας της [[Ραιτία]]ς, ενώ στη συνέχεια μέρος της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Πριν από τη σημερινή ηγεμονία του πριγκιπάτου, οι εκτάσεις του άνηκανανήκαν στην κυριότητα του [[Οίκος των Χόενεμς|Οίκου των Χόενεμς]].
 
Η [[Δυναστεία των Λίχτενσταϊν]], από την οποία προέρχεται και η σημερινή ονομασία του πριγκιπάτου, κατάγεται από το ομώνυμο κάστρο στην περιοχή της [[Κάτω Αυστρία]]ς. Η οικογένεια κατείχε το κάστρο και τη γύρω περιοχή από τουλάχιστον το [[1140]] μέχρι και τον 13ο αιώνα, καθώς και από το [[1807]] και μετέπειτα. Ο Οίκος των Λίχτενσταϊν στην πορεία των αιώνων απέκτησε την κυριότητα μεγάλων εκτάσεων γης και περιοχών, κυρίως στη [[Μοραβία]], την [[Κάτω Αυστρία]], τη [[Σιλεσία]] και τη [[Στυρία]], αν και η πλήρης κυριότητα ή επικαρπία αυτών των περιοχών άνηκε σε ευγενείς μεγαλύτερης τάξης, και συγκεκριμένα στο ευρύτερο οικογενειακό δέντρο των Αψβούργων. Οι πρίγκιπες των Λίχτενσταϊν διατηρούσαν όλο αυτό το διάστημα στενούς δεσμούς με τους Αψβούργους ως σύμβουλοί τους. Η πραγματική κατοχή εκτάσεων γης, στο πλαίσιο της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ήταν προϋπόθεση για την απόκτηση μιας έδρας στην αυτοκρατορική δίαιτα, ή αντίστοιχη βουλή, κάτι που ο Οίκος των Λίχτενσταϊν δεν κατάφερε παρά πολύ αργότερα. Η οικογένεια μετά από αιώνες προσπαθειών αγόρασε τα πλήρη δικαιώματα κυριότητας της περιοχής Σέλενμπεργκ και της κομητείας [[Βαντούζ]], το [[1699]] και το [[1712]] αντίστοιχα, από τον Οίκο των Χόενεμς. Και οι δύο αυτές περιοχές είχαν ακριβώς την προϋπόθεση για την απόκτηση μίας έδρας στην αυτοκρατορική δίαιτα: δεν είχαν άλλη φεουδαρχική εξουσία από τον κόμη και τον ιδιοκτήτη των εκτάσεων.